Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Η δεύτερη Loewe...

...είναι στον δρόμο. Ίσως να είναι και παλαιότερη από το αδελφάκι της. Όσο για το σχήμα της, πολύ εγγλέζικο. Φψτογραφίες μετά την άφιξη. Άντε, μας έφεξε πάλι πρωί-πρωί. O Slade και πάλι φωνάζει στο κεφάλι μου.

Smoke in fuckin' peace!

Πέμπτη 16 Απριλίου 2009

Clay tavern pipes

Μπορεί το ρείκι να είναι δύσκολος αντίπαλος, κυρίως όσον αφορά στην αντοχή, την απόδοση και την υφή (η οποία έχει άμεση σχέση με το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα). Αλλά η περιέργεια είναι βασικό χαρακτηριστικό πολλών ειδών, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και ο Homo sapiens. Οπότε, μετά το καλαμπόκι, την ελιά και το meerschaum ως εναλλακτικές πρώτες ύλες, αποφάσισα να δοκιμάσω και τον πηλό. Παλαιότερα είχα κάνει κάποιες απόπειρες κατασκευής με όχι τόσο καλά αποτελέσματα. Το έτοιμο ήταν ευκολότερο, έστω κι αν χρειαζόταν να ταξιδέψει αρκετά χιλιόμετρα. Βρήκα το κατάστημα που με ενδιέφερε, επικοινώνησα με τον Αμερικανό τεχνίτη, αλλά το ποθητό μοντέλο ήταν out of stock. Ευγενέστατος ο άνθρωπος, μου είπε ότι θα με ειδοποιούσε τη μέρα που από τον φούρνο του θα έβγαιναν οι επόμενες 16'' clay tavern pipes. Έτσι κι έγινε. Μερικές ημέρες αργότερα έλαβα ένα email, όπου με ρωτούσε αν ενδιαφερόμουν ακόμα. Μάλιστα μου έκανε και μια μικρή έκπτωση αν αγόραζα 2. Εξαιτίας της εύθραυστης φύσης και του κανόνα "μία ίσον καμία όταν διαθέτεις το χαρτί", παρήγγειλα 2. Το μήκος τους είναι εντυπωσιακό: 16'', δηλαδή περίπου 40 εκατοστά (με το μπαρδόν). Το τσέχικο είναι από τα πιο πολυχρηστικά εργαλεία. Μία από τις ιδιότητές του είναι να λειτουργεί ως μέτρο σύγκρισης. Ιδού η πίπα:
`
`
Είναι ενδιαφέρον το γιατί είναι τόσο μακριά και λέγεται tavern pipe. Παλαιότερα, στα ταβερνεία (ναι αυτά που βλέπουμε στο Lord of the Rings), τις είχε ο κάπελας για τους θαμώνες. Οπότε, μετά τη χρήση τους από έναν πελάτη έκοβαν την άκρη για να την καπνίσει ο επόμενος. Για αυτό και έχουν το συγκεκριμένο όνομα και μεγάλο μήκος.
Αν ήμουν ο Γκιούλιβερ στα φουμαροκαπνοσυριγγιστικά ταξίδια, η παρακάτω φωτογραφία θα ήταν αναμνηστική, αλλά από 2 τόπους.
`
`
Όλα καλά και ωραία με την αγορά, αλλά ο πωλητής δεν είχε διαθέσιμο το ξύλινο stand. Κρίμα, καθώς στη φωτογραφία φαινόταν πολύ ωραίο. Η λύση ήρθε με λίγο balsa που είχε μείνει από την κατασκευή του φρουρίου. Οπότε, με μισή ωρίτσα δουλειά είχα κι εγώ ένα τέτοιο ωραίο stand να κρέμεται στο πλάι της βιβλιοθήκης. Τώρα πλέον έχει δέσει η ατμόσφαιρα. Σε λίγο θα έρθει και ο Σαμ να καπνίζουμε έναν ωραίο καπνό που φέρνει από το Shire.

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Ένας Εγγλέζος μικρός κύριος

Στις πρώτες μου αναζητήσεις στο ebay πέτυχα αυτό το όμορφο μικρό μπιλιαρδάκι. Οι στάμπες του: Portland Miniweight London made. Ο πωλητής ισχυριζόταν ότι είναι της δεκαετίας του '60 και ακάπνιστο. Για το δεύτερο είμαι σίγουρος. Για το πρώτο δεν ξέρω. Ξέρω, όμως, ότι είναι αρκετά κομψό. Άφιλτρο, με καλή διατομή αεραγωγού και ένα μάλλον καλής ποιότητας επιστόμιο από εβονίτη. Μου αρέσει ιδιαιτέρως το πως "ανοίγει" το fishtail κοντά στο bit. Τα νερά του ικανοποιητικά.






Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι θα ζεσταινόταν κατά το κάπνισμα. Το αγόρασα, με αυτή τη σκέψη στο μυαλό, κυρίως λόγω της αισθητικής του αξίας και του μικρού του μεγέθους (δείτε τη σύγκριση με το τσέχικο στη φωτογραφία που ακολουθεί). Μπορεί κανείς να πει "για πλάκα", αφού και το bid δεν έφτασε και πολύ ψηλά. Αφού ήρθε, έμεινε ακάπνιστο για αρκετό καιρό στο ράφι. Ένα βράδυ αποφάσισα να το στρεσσάρω λίγο. Πρώτο κάπνισμα σε άστρωτη πίπα, άφιλτρη, με μικρού μήκους αεραγωγό και λεπτά τοιχώματα με δυνατό VA που φημίζεται για το δάγκωμά του. Το αποτέλεσμα με εξέπληξε. Ο μικρός τα έβγαλε πέρα μια χαρά. Μπορεί να μην είναι στο μόνιμο rotation, αλλά σίγουρα αποτελεί την πιο έμπιστη λύση για ένα γρήγορο κάπνισμα.