15-minute smoke

Καλημέρα. Λίγος ο χρόνος. Αλλά το κομματάκι ωραίο: http://www.youtube.com/watch?v=vNc5o9TU0t0

O Old Boy ξαναζεί

Κονσέρβα τέλος, τουλάχιστον προς το παρόν. Σήμερα το πρωί σηκώθηκα και έβαλα ξανά σε λειτουργία τον μαύρο Old Boy. Άλλαξα πέτρα, τον γέμισα και τον καθάρισα. Αυτά τα βουρτσάκια που είναι στη συσκευασία με τις 5 πέτρες της corona δεν με βολεύουν. Οπότε χρησιμοποίησα άλλα μέσα. Αλλά πάμε πρώτα λίγο πιο πίσω:

~

Είχα παρατηρήσει δύο πράγματα που με ενοχλούσαν. Πρώτον, η φλόγα τον τελευταίο καιρό είχε ακανόνιστο σχήμα. Δεν μπορώ να το αποδώσω εύκολα με λόγια, αλλά έμοιαζε λίγο "παραφουσκωμένη" στην αρχή της. Δεύτερον, συνειδητοποίησα ότι απαιτείται έξτρα προσπάθεια για να ανάψω, ακόμα κι αν η πέτρα ήταν καινούρια. Παρατηρώντας λίγο καλύτερα τον αναπτήρα μου, διαπίστωσα ότι υπήρχε ένα λεπτό στρώμα μάκας τόσο στο τσακμάκι, όσο και στην οπή από όπου εξέρχεται το υγραέριο. Οπότε ανέλαβα δράση με τα πολύ εξειδικευμένα εργαλεία μου. Μπατονέτες, χαρτί κουζίνας και μία ανατομική βελόνα (την παίρνει κανείς από οποιοδήποτε φαρμακείο με ελάχιστο κόστος - το πλεονέκτημά της έναντι πχ των οδοντογλυφίδων είναι ότι έχει πολύ λεπτή μύτη και είναι φτιαγμένη από ανθεκτικό υλικό). Με αρκετή υπομονή κατάφερα να επαναφέρω το τσακμάκι στην αρχική του κατάσταση, αφαιρώντας το μεγαλύτερο μέρος της μάκας. Ελευθέρωσα επίσης την έξοδο του υγραερίου. Σε γενικές γραμμές, όταν δεν ξέρω κάτι, προτιμώ να το αφήσω σε αυτούς που ξέρουν. Και οι συγκεκριμένοι αναπτήρες έχουν, απ' όσο γνωρίζω, αξιόπιστο σέρβις. Αλλά κάποια προβλήματα είναι απλά και η λύση τους εύκολα εφαρμόσιμη. Αν λοιπόν ο old boy σας φαίνεται κουρασμένος, πριν τον στείλετε για επισκευή, ρίξτε μια προσεκτικότερη ματιά, διότι μπορεί απλά να θέλει καθάρισμα. BTW, είναι ο καλύτερος αναπτήρας που έχω χρησιμοποιήσει μέχρι στιγμής. Κερδίζει και τα σπίρτα.

~

SIP

Τακτικός καθαρισμός

Μία καλή καπνοσύριγγα μπορεί να μας συντροφεύει για μια ζωή. Δυνητικά, μπορεί να είναι αθάνατη. Όλα εξαρτώνται από το πόσο την προσέχουμε. Το καθάρισμα είναι πολύ σημαντικό. Μετά το κάπνισμα σκουπίζουμε καλά την άκρη του επιστομίου και αφήνουμε την πίπα να κρυώσει. Μία ωρίτσα συνήθως αρκεί. Κατόπιν, την αποσυναρμολογούμε, πετάμε το φίλτρο και περνάμε ένα ή δύο απλά μάκτρα από το επιστόμιο. Αν το επιστόμιο δεν είναι ακρυλικό, τρίβουμε ελαφρά την εξωτερική του επιφάνεια με μια σταγόνα ελαιόλαδο, χρησιμοποιώντας το δάχτυλό μας και σκουπίζουμε με ένα μαλακό πανάκι. Με χαρτί κουζίνας καθαρίζουμε καλά το εσωτερικό του tenon και του mortise. Ύστερα, καθαρίζουμε τον αεραγωγό του shank χρησιμοποιώντας μάκτρα με σύρμα. Μετά τυλίγουμε ένα κομμάτι χαρτί κουζίνας στο δάχτυλο και καθαρίζουμε με απαλές κινήσεις το εσωτερικό του μπωλ. Προσοχή: ο υπερβάλλων ζήλος όσον αφορά στον καθαρισμό του μπωλ είναι δυνατόν να επιβραδύνει το στρώσιμο μιας καινούριας πίπας. Τέλος, φυσάμε στον αεραγωγό του shank με δύναμη, ώστε να φύγουν τα όποια υπολείμματα καπνού και ανασυναρμολογούμε την πίπα. Την αφήνουμε να ξεκουραστεί σε όρθια θέση με το μπωλ να κοιτάζει προς τα κάτω. Για την ξεκούραση να προτιμάτε μέρος που αερίζεται καλά, ενώ καλό είναι να αποφεύγετε την άμεση έκθεση στις ηλιακές ακτίνες. Συνολικός χρόνος της διαδικασίας: ~5min. Κέρδος: πολλά έτη απολαυστικού καπνίσματος.

Καπνική σκυταλοδρομία

Ο καπνοσυριγγισμός εμπεριέχει την έννοια της ποικιλίας, της φαντασίας και του αυτοσχεδιασμού. Τα χαρμάνια είναι εν δυνάμει άπειρα και ο αριθμός των καπνοσυριγγιστικών μορφών και υλικών κάθε άλλο παρά πεπερασμένος. Αυτό το στοιχείο της απεραντοσύνης αποτελεί βασικό συστατικό της γοητείας που ασκεί στους καπνιστές ο φουμαροκαπνοσυριγγισμός. Σε αυτά τα πλαίσια, όσο μπορώ και εγώ ο πάνταγουαν, πειραματίζομαι. Παλαιόθεν δοκίμαζα να συνθέτω χαρμάνια. Η μεθοδολογία απλή και ερασιτεχνική. Αναμειγνύουμε 2 ή περισσότερους καπνούς (κρατώντας σημειώσεις για τα ποσοστά) και αφήνουμε το καινούριο χαρμάνι να "δέσει" για μερικές μέρες. Αν προκύψει κάτι καλό, παρακολουθούμε την ωρίμανση, αναζητώντας την κατάλληλη "ηλικία". Προσφάτως, δοκίμασα κάτι το οποίο είναι ταχύτερο και, παραδόξως, άκρως αποτελεσματικό. Σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστά τη δημιουργία χαρμανιού. Είναι κάτι διαφορετικό, το οποίο όμως μπορεί να οδηγήσει σε μια απολαυστική καπνιστική εμπειρία. Μιλώ για στρώσεις διαφορετικών καπνών στο ίδιο γέμισμα. Γεμίζουμε 2 ή 3 φορές την πίπα, αλλά κάθε γέμισμα γίνεται με διαφορετικό καπνό. Έτσι προκύπτει ένα σώμα καπνού αποτελούμενο από διακριτά στρώματα. Κατά την καύση, η μία γεύση διαδέχεται την άλλη. Το ίδιο συμβαίνει και με τα αρώματα. Είναι μια ταμπακική σκυταλοδρομία. Το ζήτημα καθίσταται ακόμα πιο ενδιαφέρον, από τη στιγμή που το ένα στρώμα δίνει κάτι στο επόμενο. Δεν καπνίζεις απλά τρία διαφορετικά χαρμάνια. Φανταστείτε τρεις μικρές ποσότητες ρευστών χρωμάτων, τα οποία δημιουργούν ένα μικρό φάσμα με ενδιάμεσες περιοχές αλληλεπικάλυψης. Είναι εκείνες οι περιοχές που κάνουν το εγχείρημα να αξίζει τον κόπο. Αυτές οι γευστικές λωρίδες είναι ανά πάσα στιγμή υπό διεκδίκηση. Ποτέ, όμως, δεν τις κερδίζει εξολοκλήρου κάποιο από τα γειτονικά στρώματα. Αυτές τις ζώνες δεν μπορείς εύκολα να τις χαρακτηρίσεις ως απλή παροδική πρόσμειξη. Είναι διαδοχικές μεταβάσεις, οι οποίες διαφοροποιούν το αυθεντικό της γεύσης του επόμενου καπνού. Αν, λοιπόν, διαλέξεις σωστά τους δρομείς και τους θέσεις στην ορθή σειρά, τότε θα έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις την παραπάνω περιγραφείσα καπνστική εμπειρία.

Και μια πρόταση, δοκιμασμένη. Πρώτο στρώμα, στον πάτο του μπωλ, καπνός με βάση Virginia, ελάχιστα αρωματικός και λίγο πιο ξηρός από το κανονικό. Δεύτερο ενδιάμεσο στρώμα, καπνός με βάση sweet black cavendish. Τρίτο στρώμα, αρωματικός vanilla. Το άρωμα της βανίλιας σε συντροφεύει σχεδόν μέχρι το τέλος. Σιγά-σιγά η γλυκιά γεύση εμπλουτίζεται και καθίσταται εντονότερη, ενώ το κατώτερο στρώμα ανθίσταται στην ανάπτυξη υγρασίας, προστατεύοντας ταυτόχρονα τη γλώσσα από τις επιθετικές τάσεις του καιόμενου καπνού.

Καλή τύχη στις αλχημιστικές σας εξερευνήσεις.

Επαναγλύκανση καπνοσύριγγας

Έρχεται κάποια στιγμή που η καπνοσύριγγα παύει να αποδίδει τα μέγιστα. Ενώ ο καπνιστής δεν αλλάζει συνήθειες φουμαρίσματος, ο καπνός έρχεται πικρός στο στόμα. Αυτό είναι η κύρια συνέπεια της υπερβολικής εναπόθεσης των παραγώγων της καύσης του καπνού επί των εσωτερικών τοιχωμάτων του shank. Είναι η μεγάλη στιγμή του ενδελεχούς καθαρισμού. Για αυτό απαιτείται χρόνος, αλκοόλ, χαρτί κουζίνας και πολλά μάκτρα. Αποσυναρμολογούμε την πίπα καταρχάς. Με το επιστόμιο ξεμπερδεύουμε απλά και γρήγορα. Αρχικά καθαρίζουμε το εσωτερικό του tenon με χαρτί κουζίνας ποτισμένο με καθαρό οινόπνευμα. Κατόπιν περνάμε από τον αυλό του επιστομίου όσα μάκτρα εμβαπτισμένα σε καθαρό οινόπνευμα χρειάζεται. Ήτοι, μέχρι το μάκτρο να είναι κατά την έξοδο όσο λευκό ήταν κατά την είσοδο. Ύστερα, περνάμε ένα στεγνό μάκτρο και αφήνουμε το επιστόμιο στην άκρη.

Πάμε στο ξύλινο τμήμα της καπνοσύριγγας. Για τον καθαρισμό του mortise επαναλαμβάνουμε ό,τι ακριβώς κάναμε για το εσωτερικό του tenon. Εδώ θα χρειαστεί, απλά, περισσότερος κόπος. Συνεχίζουμε μέχρι το mortise να είναι τελείως καθαρό. Και πάμε στο δυσκολότερο κομμάτι: τον αεραγωγό του shank. Προτείνεται αρχικά η χρήση μάκτρων με σύρμα εμβαπτισμένων σε αλκοόλ. Ο καθαρισμός επιτυγχάνεται με παλινδρομικές και περιστροφικές κινήσεις. Αφού πάρουμε τα «χοντρά», διπλώνουμε στα δύο ένα λευκό μάκτρο (πιέζοντας στο σημείο καμπής, ώστε να χωρά από τον αεραγωγό, το βουτάμε πάλι στο οινόπνευμα και καθαρίζουμε τον αεραγωγό, όπως και πριν. Επαναλαμβάνουμε έως ότου διαπιστώσουμε ότι το μάκτρο παραμένει λευκό παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μας. Τέλος, με ένα διπλωμένο στα δύο και εμβαπτισμένο σε οινόπνευμα μάκτρο τρίβουμε ελαφρά το εσωτερικό του μπωλ (έχουμε καθαρίσει πριν τα υπολείμματα καπνού και τη στάχτη, φυσικά). Συναρμολογούμε ξανά την καπνοσύριγγα και την αφήνουμε να στεγνώσει για δύο εικοσιτετράωρα πριν την καπνίσουμε.

Αντί για καθαρό οινόπνευμα, μπορούμε εναλλακτικά να χρησιμοποιήσουμε βότκα ή τζιν. Για να καθαρίσουμε τον αεραγωγό του shank πιο ξεκούραστα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα ηλεκτρικό κατσαβίδι. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κολλήσουμε τα μάκτρα με κολλητική ταινία στο σημείο που εφαρμόζουν οι μεταλλικές κεφαλές.

Αν μετά από την παραπάνω διαδικασία δεν αποκατασταθεί το πρόβλημα, τότε συνίσταται μια πιο δραστική λύση. Η συγκεκριμένη μέθοδος αφορά μόνο στο ξύλινο τμήμα της πίπας (το επιστόμιο υποτίθεται ότι έχει ήδη καθαριστεί με τον τρόπο που αναφέρεται παραπάνω). Αφού έχουμε αφαιρέσει όλα τα υπολείμματα του τελευταίου καπνίσματος (στάχτη, καπνός που δεν έχει καεί κλπ), φράζουμε με ένα μάκτρο τον αεραγωγό του shank (τον οποίο έχουμε καθαρίσει από πριν με μάκτρα, όπως αναφέρεται παραπάνω) και γεμίζουμε το μπωλ με μικρές μπάλες βαμβακιού (μπορείς να χρησιμοποιήσεις και μη ιωδιούχο αλάτι, αλλά το βαμβάκι είναι πιο εύχρηστο). Φροντίζουμε η εναπόθεση βαμβακοσφαιριδίων να γίνει κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να μην υπάρχουν κενά μεταξύ τους εντός του μπωλ. Με ένα σταγονόμετρο ρίχνουμε πολύ προσεκτικά και με αργό ρυθμό καθαρό οινόπνευμα στο βαμβάκι που βρίσκεται εντός του μπωλ. Συνεχίζουμε, προσέχοντας να μη στάξει οινόπνευμα στην εξωτερική επιφάνεια (αν συμβεί αυτό, σκουπίζουμε αμέσως), μέχρι το βαμβάκι να «ποτίσει» καλά. «Καλά» σημαίνει να περιέχει όσο οινόπνευμα μπορεί να κρατήσει, χωρίς να στάξει. Το ξύλινο μέρος της πίπας πρέπει να μείνει έτσι (στηριγμένο με το μπωλ να βλέπει προς τα πάνω) για περίπου 10 ώρες. Μετά το πέρας των 10 ωρών, αφαιρούμε το βαμβάκι και, χρησιμοποιώντας κατά προτίμηση έναν καλό reamer, ξύνουμε το εσωτερικό του μπωλ (reaming) μέχρι να βρούμε ξύλο. Το κάρβουνο είναι μαλακό και βγαίνει εύκολα, αλλά χρειάζεται προσοχή, ώστε να μην αλλάξουμε τη δομή του μπωλ, καθώς ξύνουμε.

Την ίδια ακριβώς διαδικασία μπορούμε να ακολουθήσουμε και όσον αφορά στην περιοχή του mortise, εάν το κρίνουμε απαραίτητο. Η συγκεκριμένη μέθοδος συνίσταται και για τις καινούριες dip-stained πίπες (εκτός και αν σας αρέσει να καπνίζετε χρώμα), καθώς και για την απομάκρυνση «φαντασμάτων» από μεταχειρισμένες πίπες. Απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και κατόπιν επιτυχημένης εφαρμογής της, η πίπα πρέπει να στρωθεί από την αρχή.

Ραθυμία

Καπνίζοντας μια καινούρια stannie υπό τη μουσική του τζίτζικα. Η Αθήνα έχει πλάκα το καλοκαίρι. Ησυχία. Θα πεις, δικαιολογίες του μουρμούρη που δεν πάει διακοπές. Ας είναι. Η εκλογίκευση πάντα βοηθά να ξεπεραστούν τα λίγο ή πολύ άσχημα. Ένα καλό Va κάνει τις στιγμές ομορφότερες. Παρ' όλα αυτά υπάρχει μια γλυκιά βαρεμάρα, η οποία παραδόξως συμπληρώνει ορθώς το κενό. Αυτός είναι μάλλον και ο λόγος για τον οποίον θα ακολουθήσουν κάποια copy-paste. Μάζεψα κάποια κείμενα από τους "Καπνοσυριγγιστές" τους οποίους κατάργησα προσφάτως. Αυτά θα ποστάρω εδώ τις επόμενες ημέρες.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

SIFP

Ser Jacopo Hawkbill

Από το γνωστό κλικομέρος. Ήρθε ακάπνιστο, με όλα του τα σέα. Το συγκεκριμένο σχήμα το φτιάχνουν κυρίως τρεις φίρμες: η Castello (νομίζω ότι το shape 84 ήταν και το πρώτο hawkbill, το οποίο έφερε το παρατσούκλι donkeynut), η Radice και η Ser Jacopo. Υπάρχουν και αρκετοί άλλοι τεχνίτες που το έχουν επιχειρήσει. Απ' όσα έχω δει, μάλλον η Ser Jacopo έρχεται πρώτη στις προτιμήσεις μου, όσον αφορά στην αισθητική.

Μου αρέσει πάρα πολύ η γραμμή της πιπούλας αυτής. Το σχήμα είναι αρκετά περίεργο, έτσι ώστε να προκαλεί ακραίες κρίσεις. Άσπρο-μαύρο. Σου αρέσει ή δεν σου αρέσει. Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι έχει κατασκευαστεί σωστά. Διότι αν δεν έχει φτιαχτεί από μάστορα, τότε το αποτέλεσμα είναι για κλάματα. Ένα άλλο εξαιρετικό χαρακτηριστικό της είναι η αμμοβολή. Βαθειά και με ένα μεγάλο "κρακ". Και τα μάτια μπροστά εκτός κόγχης, σχεδόν γουρλωμένα.

Όπως σε όλα τα κομμάτια που μου αρέσουν, δυσκολεύτηκα να σταματήσω να τραβώ φωτογραφίες. Η καινούρια Ser Jac έχει ήδη εισέλθει στο rotation καπνίζοντας εγγλέζικα. Τελευταία λεπτομέρεια με σημασία: αεραγωγός στα 6mm, μπορεί και λίγο περισσότερο. Είναι η καπνοσύριγγα του τεμπέλη. Καπνίζεις με ελάχιστη προσπάθεια. Όση σχεδόν χρειάζεται για να αναπνεύσεις.