Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Ο καπνός μας βγήκε αριστοκράτης

Πριν ένα λεπτό άδειασα ένα μισογεμάτο μπωλάκι tudor castle. Όχι ότι δεν είναι καλός καπνός. Αντιθέτως, τον ανακάλυψα προσφάτως, χάρη σε ένα φίλο που μου τον έφερε γυρίζοντας από ταξίδι, και μπορώ να πω ότι μου έχει κάνει άριστη εντύπωση. Το μπωλάκι το πέταξα, διότι τον κάπνισα λανθασμένα. Ναι, γίνεται κι αυτό. Υπάρχει περίπτωση να φταίει ο καπνιστής. Κάτι αντίστοιχο είχα πάθει και παλιότερα, καπνίζοντας δεύτερο μπωλάκι του Dunhill Royal Yacht. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο και τους δύο καπνούς τους κατατάσσω στην ίδια κατηγορία: καπνοί με casing που παραδόξως μου αρέσουν πολύ και καπνίζονται αποκλειστικά σε πίπες χωρίς φίλτρο group 4. Ένα άλλο κοινό στοιχείο τους είναι ότι απαιτούν έναν σχετικό σεβασμό για να καπνιστούν. Μη βαράτε οι γευσιγνώστες του καπνού. Όπως η Ardor Meteora καπνίζει αποκλειστικά VA/vaper flakes ούσα σαφώς μεγαλύτερη από group 5 (γεγονός απαγορευτικό σύμφωνα με τον γενικό μπούσουλα), έτσι και ο Tudor Castle μπαίνει στην ίδια κατηγορία με τον Royal Yacht. Αυτό λέγεται rotation, κύριοι, και είναι αυστηρά προσωπικό. 

Αλλά πάμε παρακάτω, στην ουσία των πραγμάτων. Υπάρχουν καπνοί εύκολοι, βολικοί, απλούστεροι. Υπάρχουν και οι άλλοι, οι σύνθετοι, οι πολύπλοκοι ή, αν θέλετε, οι αριστοκράτες. Αυτοί θέλουν σεβασμό, φροντίδα και προσοχή. Αν τους ζορίσεις, ξινίζουν τα μούτρα τους, ωσάν κακομαθημένο κωλόπαιδο που δεν του κάνουν το χατίρι. Και εδώ προκύπτει το ερώτημα: και γιατί να σπάω το κεφάλι μου και να καταβάλλω προσπάθεια για να καπνίσω έναν καπνό? Ο καπνιστής ευφραίνεται και ο καπνός υπηρετεί την απόλαυσή του. Έτσι πάει. Οπότε ο τσιμπουκόφρων δεν έχει καμία υποχρέωση να υποκύψει στα χούγια του καπνού. Σωστό? Τσου, λάθος. Το ζήτημα παραμένει πάντα η απόλαυσή μου. Σε πρώτη ανάγνωση μπορεί να φαίνεται ότι νταντεύω τον καπνό. Αλλά κατά την επανεξέταση (Constantin, κάτι έμαθα κι εγώ περί Gestalt), καθίσταται προφανές ότι αναζητώ με πάθος την απόλαυση. Διότι κάθε φορά που σέβομαι έναν καπνό αριστοκράτη, παίρνω σε αντάλλαγμα κορυφαίες καπνιστικές στιγμές. Και να στο πω κι αλλιώς, γιατί καλόμαθες με τα τσιμπούκια: δεν είναι όλοι οι καπνοί για ξεχαρμάνιασμα, μικρέ μου τσιγαρίστα. Οφείλεις να εντρυφήσεις περαιτέρω στην τέχνη της τεμπελιάς.