Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

Pipe mud

Καπνοσύριγγας λάσπη; Μάλλον αδόκιμος μου φαίνεται ο όρος. Προτίμησα, λοιπόν, τον αγγλικό όρο για τίτλο. Έχω ένα αγαπημένο ποκεράκι. Ευθύ, αμμοβολής, με ένα άγαρμπο στοκάρισμα και σχετικά κακομούτσουνο. Παρ' όλα αυτά η όψη του μου αρέσει. Θες το ότι είναι η πρώτη μου "ψαγμένη" αγορά, θες το ότι το χρυσοπλήρωσα (σε σχέση με την απόδοση, την ποιότητα του ξύλου του και την εμφάνισή του), θες το ότι η ανάμνηση της ημέρας που το αγόρασα είναι εντυπωμένη στις συνάψεις μου ως ευχάριστη εμπειρία, μου αρέσει. Εκτός αυτού είναι πανάλαφρο και εξαιρετικά βολικό. Όμως, δυστυχώς, δεν καπνίζει καλά. Τα σχετικά λεπτά τοιχώματά του δεν αποτελούν πλέον τόσο σημαντικό πρόβλημα. Έμαθα να καπνίζω πιο ήρεμα και έτσι δεν ζεσταίνονται πολύ εύκολα. Αλλά η καπνοσύριγγά μου επέμενε να παράγει γαργαρισμούς κατά τη διάρκεια του καπνίσματος. Εξετάζοντάς την προσεκτικότερα, υπέθεσα ότι θα φταίει το γεγονός του ότι ο αεραγωγός δεν καταλήγει ακριβώς στον πάτο του μπωλ, αλλά περίπου ένα εκατοστό υψηλότερα. Έψαξα, ρώτησα και έμαθα για τη λύση με τη λεγόμενη pipe mud. Η διαδικασία είναι απλούστατη:

Αναμειγνύουμε γκρίζα στάχτη από πούρο ή καπνό πίπας με νερό. Το αποτέλεσμα είναι ένα είδος λάσπης. Με ένα μάκτρο φράσσουμε τον αεραγωγό (ώστε να μην περάσει η λάσπη στο shank) και σιγά-σιγά ρίχνουμε τη λάσπη στον πάτο του μπωλ, μέχρι να φτάσει στο ύψος του αεραγωγού. Αφήνουμε την πίπα ακάπνιστη για 2-3 μέρες, ώστε να στεγνώσει η λάσπη και κατόπιν καπνίζουμε 4-5 φορές (αφήνοντας την πίπα να στεγνώσει ενδιάμεσα) ωσάν να τη στρώναμε. Πολύ μικρή ποσότητα σχετικά ξηρού καπνού και αργό κάπνισμα. Μετά από κάθε κάπνισμα καθαρίζουμε πολύ προσεκτικά, ώστε να μην αφαιρέσουμε τη λάσπη, η οποία δεν έχει ακόμα σταθεροποιηθεί. Το στρώμα λάσπης δε φαίνεται να αντέχει τη διαδικασία επαναγλύκανσης με οινόπνευμα (αν κάποιος δεν τη γνωρίζει, μπορεί να ανατρέξει στην αντίστοιχη σελίδα των καπνοσυριγγιστών). Αν επαναγλυκάνετε μία πίπα με τέτοιου είδους πρόβλημα, θα πρέπει να επαναλάβετε τη διαδικασία. Χρειάστηκε να επαναγλυκάνω το ποκεράκι μου κάποια στιγμή, οπότε η λάσπη διαλύθηκε. Ελλείψει χρόνου, βρήκα μια προσωρινή λύση. 3-4 πετραδάκια meerschaum στον πάτο του μπωλ πριν από κάθε γέμισμα. Είναι πάμφθηνα και δουλεύουν αρκετά καλά.

Έτσι, το ποκεράκι μου μπορεί να μην είναι πρωταθλητής, αλλά τουλάχιστον δε μένει στο συρτάρι. Και αυτός είναι ένας καλός λόγος να χαμογελάσω.

Καπνίζετε εν ειρήνη.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι κάπως έτσι μπορούν να δουλέψουν και κάποια pipe filters με το όνομα Philtpads.
Είναι ημισφαιρικά κομμάτια από meerschaum και τοποθετούνται στον πάτο τού μπολ.

Demetres είπε...

Ενδιαφέρουσα πληροφορία. Thanx. Θα τα ψάξω.

Demetres είπε...

Κάτι βρήκα, ανώνυμε, αλλά απ' ότι βλέπω είναι από κιμωλία. Είσαι σίγουρος ότι είναι από meerschaum? Εκτός κι αν κάνω λάθος και τα δύο υλικά (meerschaum και κιμωλία) είναι παρόμοια ως προς τη σύσταση και τις ιδιότητές τους.

Ανώνυμος είπε...

Τα δίνουνε σαν meerschaum.
Όταν έψαχνα τα πετραδάκια (white elephant) και τα ημισφαίρια, μου φάνηκαν από το ίδιο υλικό.
Επειδή έχω αρκετές παλαιές πίπες (δεν δέχονται φίλτρο 9 mm), αναγκαστικά χρησιμοποιώ αυτά τα ημισφαιρικά, και μέχρι στιγμής η απορροφητικότητα τους είναι ικανοποιητική.

Ανώνυμος είπε...

Διορθώνομαι:
Αυτά τα ημισφαιρικά πρόσθετα είναι κατασκευασμένα από "kaolin" όπως διάβασα σε ξένους καταλόγους.