Όταν λέμε "τελίτσες-τελίτσες" ή "τελίτσες-τελίτσες-τελίτσες", συνήθως εννοούμε τα αποσιωπητικά. Αλλά μάλλον κάνουμε λάθος. Διότι τα αποσιωπητικά συνίστανται από τρεις τελείες (ή, χαϊδευτικά, τελίτσες). Αλλά λέγοντας "τελίτσες-τελίτσες", εννοούμε τουλάχιστον 4 τελείες, καθώς οι τελίτσες δεν μπορεί να είναι παρακάτω από 2. Οπότε, έχουμε: τελίτσες (τουλάχιστον 2) + τελίτσες (τουλάχιστον 2) = τελίτσες-τελίτσες (τουλάχιστον 4 διάφορο του 3). Κατ' αντιστοιχία, λέγοντας "τελίτσες-τελίτσες-τελίτσες" εννοούμε τουλάχιστον 6 τελείες. Οπότε και στις δύο περιπτώσεις δεν αναφερόμαστε στα αποσιωπητικά. Μια πιθανή λύση θα ήταν να λέγαμε σκέτο "τελίτσες", αλλά και πάλι δεν θα προσδιορίζαμε ακριβώς τον αριθμό των τελειών. Οπότε το πρόβλημα της εναλλακτικής ονομασίας των αποσιωπητικών με τη χρήση του μονομερούς "τελίτσες" παραμένει άλυτο.
2 σχόλια:
Eύγε!
YΓ: Μη λησμονείς το χαϊδευτικό χαρακτήρα της -ίτσης πέραν του προσδιοριστικού εις το αριθμητικόν επίπεδον.
Δημοσίευση σχολίου