Χρήστος Αστερίου στα μονπάτια του Becker

Τον Χρήστο τον γνώρισα προσφάτως διαδικτυακά. Mου έκανε εντύπωση η συλλογή του, η οποία απαρτιζόταν κυρίως από δικές του δημιουργίες. Του έστειλα ένα email, ζητώντας του μερικές πληροφορίες, καθώς και φωτογραφίες του συνόλου των καπνοσυρίγγων που έχει κατασκευάσει. Ο στόχος ήταν ένα αφιέρωμα στα Καπνοσύριγγας Ανάλεκτα (αυτό είναι πλέον στα σκαριά). Εν τω μεταξύ ήπιαμε μερικούς καφέδες. Σε έναν από αυτούς του ζήτησα να μου φτιάξει μία πίπα. Οι απαιτήσεις μου ήταν σχετικά υψηλές: Καναδέζα με πολύ λεπτό shank, μυτούλα στον πόδα, ελαφρά κλίση του μπωλ, κοντό επιστόμιο και άλλες πολλές προδιαγραφές, όλες beckerικές. Τελικώς, μετά από πρόταση του Χρήστου, τη φτιάξαμε παρέα, πίνοντας καφέ και καπνίζοντας στο σπίτι του. Στην ουσία την έφτιαξε εκείνος. Εγώ χάζευα τα στάδια της κατασκευής και περιορίστηκα στον καφέ και τα VAs. Εν καιρώ θα αναρτήσω περισσότερες φωτογραφίες και στάδια κατασκευής. Προς το παρόν παραθέτω μία που τράβηξε ο ίδιος. Μου ήταν δύσκολο να φανταστώ πως μία από τις ανώτερης κλάσης πίπες μου θα ήταν ελληνική. Παρ' όλα αυτά έτσι έγινε. Η πίπα του Χρήστου φιγουράρει στον άνω όροφο του rack, δίπλα στις Ιταλίδες χειροποίητες Ardor, Ser jacopo, Il Ceppo και τα ρέστα. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του Χρήστου ως κατασκευαστή είναι το ότι δουλεύει χωρίς τόρνο. Αυτό το κάνουν λίγοι κατασκευαστές στον κόσμο απ' όσο γνωρίζω. Τον είδα να δουλεύει και ειλικρινά εντυπωσιάστηκα. Ο άνθρωπος έχει χέρι, μάτι και ταλέντο. Χρήστο, τα συγχαρητήριά μου και τις θερμές μου ευχαριστίες.