ΜΠΑΒ!

Όταν ήμουν μικρός, κανείς παππούς δεν κάπνιζε πίπα. Ούτε θείος ("Δεν έχω θείο!" - tribute to dionous). Οπότε δεν έχω καταβολές, πέραν αυτής της αγάπης προς τον καπνό. Φαίνεται ότι εδώ είναι ο παράγων διαφοροποίησης. Δεν γεννήθηκα με μια πίπα στο στόμα. Οπότε ο ψυχαναλυτής μιλά για παλινδρόμηση και ουχί για καθήλωση ή, ακόμα χειρότερα, για εκ γενετής ανωμαλία (η "διαφορετικότητα" είναι πολύ politically correct για τα γούστα των κλινικών). Στην πορεία διαπίστωσα ότι υπάρχουν οι γεννημένοι καπνιστές (κατ' αναλογία με τους "γεννημένους εραστές"). Μετά πήγα ένα βήμα παραπέρα για να διαπιστώσω ότι το "χαρακτηριστικό" αυτό είναι απλά μία έκφανση του πραγματικού χαρακτηριστικού. Άρα το χαρακτηριστικό έγινε ψευδοχαρακτηριστικό και κατόπιν έκφραση. Και μετά υπήρξαν οι διάφορες παραλλαγές και οι πολλαπλές εκφάνσεις αυτών. Πάντα ανάλογα με το εκάστοτε περιβάλλον. Στο τέλος, βέβαια, συνειδητοποίησα πως η ουσία στη φράση "καπνιστής από τα γεννοφάσκια", δεν βρίσκεται στο "καπνιστής" αλλά στο "γεννοφάσκια". Και κατάλαβα ότι αυτή η υποστήριξη του έμφυτου χαρακτήρα είναι διάχυτη και αφορά σε πολλές πτυχές τόσο της συμπεριφοράς όσο και της προσωπικότητας. Μετά από καιρό είδα πως όλος αυτός ο συλλογισμός είναι απλά ηλίθιος και περίπλοκος. Ούτε το "εγγενές" στέκει, αλλά ούτε το "χαρακτηριστικό". Τουλάχιστον στο πλαίσιο αυτό (προσοχή μην ταράξουμε τους φίλους γενετιστές). Γιατί όταν κατανέμονται τυχαία τα άτομα και ψάχνεις δείκτες διασποράς, αν σταθείς μόνο σε αυτούς, τότε δεν έχεις καταλάβει τίποτα. Μέσα στα "μπε" και στα "γαβ", σχεδόν πάντα κάτι ξεχωρίζει. Και όλα αυτά πριν κανονικοποιήσεις τις κατανομές για να σου βγει το γενικό συμπέρασμα. Το γενικό αυτό συμπέρασμα έχει ελάχιστη σημασία. Ο συνδυασμός φωνημάτων (πρωτολέξη αν θέλετε) που έχει τη μεγαλύτερη συχνότητα ορίζει τη θέση της καμπύλης, αντίθετα με το πως κινείται η μέδουσα. Η τυχαιότητα είναι επίπλαστη. Και το παράδειγμα του John Maynard Smith παίρνει σάρκα και οστά παραλλαγμένο, με τις μορφές των όντων να ποικίλλουν. Έτσι θα δεις πρόβατα να δαγκώνουν λύκο στην καρωτίδα και πλήθος ορθόπτερα να καταβροχθίζουν χαμαιλέοντα. Όποιον ρόλο και να διαλέξεις σε αυτό το αξιολύπητο ψυχόδραμα, πάντοτε έχεις την επιλογή να λάβεις την τρίτη θέση. Ανά πάσα στιγμή μπορείς να γίνεις ο αφηγητής.