Τι κάνει κανείς όταν έχει πρόβλημα χώρου και χρήματος? Σπάει το κεφάλι του να βρει λύσεις. Το πρόβλημα ήταν ότι οι πίπες είχαν γίνει πολλές και πολλές από αυτές ήταν πλέον άστεγες, πεταμένες στα ράφια της βιβλιοθήκης. Δεύτερον, μου είχε κάτσει να συγκεντώσω όλες τις δανέζικες πίπες μου σε ένα rack. Τρίτον, δεν είχα λεφτά ούτε για ζήτω. Οπότε, τα έτοιμα racks ήταν απλησίαστα και το να αγοράσω υλικά και εργαλεία για να φτιάξω μόνος μου ένα καθώς πρέπει rack ήταν αδύνατον. Οπότε, κατέφυγα στη γνωστή λύση του ξύλου balsa, που είχα χρησιμοποιήσει στο παρελθόν για να φτιάξω τα προηγούμενα racks μου. Αυτή τη φορά ό σχεδιασμός ήταν λίγο διαφορετικός με την έννοια ότι οι πίπες θα ήταν σε χαλαρή στάση ξαπλώστρας, ώστε να χωρά στο ύψος του ραφιού της βιβλιοθήκης. Διότι ο τελικός στόχος ήταν να φτιάξω κάτι που θα φιλοξενεί 50 πίπες, δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της δανέζικης συλλογής (όχι ότι μαζεύω και πολλές από άλλες χώρες, βέβαια). Εν τέλει, χρησιμοποίησα ξύλα balsa για μακέτες, ένα σφυρί, μικρές πρόκες, κόλλα, ένα νυστεράκι για να κόψω το ξύλο και ένα καπάκι κονσέρβας καπνού το οποίο τρόχισα λίγο για να κάνω τις θέσεις των επιστομίων. Το συνολικό κόστος δεν ξεπέρασε τα 30 ευρώ και μπορώ πλέον να έχω σχεδόν όλες τις δανέζικες πίπες μου σε ένα μέρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου