Το πρόβλημα είναι ότι μέχρι τη μέση του μπωλ όλα πάνε καλά και μετά ξεσπά η κόλαση. Υγρό κάπνισμα, δάγκωμα στη γλώσσα, πικρή γεύση. Και αναρωτιέσαι τι πάει στραβά. Έχεις πληρώσει αδρά για να αγοράσεις έναν καλής ποιότητα καπνό. Έχεις δώσει αρκετά χρήματα για να αγοράσεις μία αξιοπρεπή καπνοσύριγγα γνωστής φίρμας, της οποίας η μηχανική φαίνεται άριστη και το ξύλο της καλό. Και παρ' όλα αυτά, η στοματική σου κοιλότητα υποφέρει κάθε φορά που καπνίζεις.
Κάτι σαν εσωτερικός μονόλογος τα παραπάνω. Όλες-όλες 3-4 είναι οι φορές που έχω φτάσει τον καπνό και την πίπα μου στα όριά τους. Και όταν λέω όρια, εννοώ καπνιστικής απόλαυσης. Κατά κάποιον τρόπο, ανακάλυψα εκ νέου τον Erinmore μερικούς μήνες μετά την πρώτη φορά που τον κάπνισα.
Τρεις είναι οι βασικοί παράγοντες που προκαλούν υγρό κάπνισμα. Καταρχάς, το έντονο και νευρικό κάπνισμα. Όταν κάποιος τραβά τζούρες, όπως και στο σιγαρέττο, γρήγορα και νευρικά, αυξάνει κατά πολύ τη θερμοκρασία εντός του μπωλ. Αυτό δεν κάνει μόνο κακό στην καπνοσύριγγα, αλλά έχει ως συνέπεια την αύξηση της υγρασίας. Δευτερευόντως, το κακό "πακετάρισμα" του καπνού. Όταν σπρώχνεις με μανία τον καπνό στο μπωλ, η συνέπεια είναι η πλήρωση των κενών. Ελλείψει κενών, έχουμε δυσκολία στην κυκλοφορία του αέρα. Οπότε ο καπνιστής υποχρεούται να καπνίσει με ένταση για να κρατήσει την εστία αναμμένη και να γευθεί τον καπνό. Το αποτέλεσμα είναι και πάλι η αύξηση της υγρασίας. Ο τρίτος παράγων είναι η υγρασία του καπνού πριν αυτός εναποτεθεί εντός του μπωλ. Πολλές φορές η υγρασία του καπνού εντός της συσκευασίας του είναι ανώτερη της επιθυμητής. Το πόσο υγρός πρέπει να είναι ο καπνός είναι ένα θέμα, ως έναν βαθμό, καθαρά προσωπικού γούστου. Ένας γενικός μπούσουλας είναι ο εξής: Κρατήστε μια μικρή ποσότητα καπνού σφιχτά ανάμεσα στα δάχτυλά σας και μετά από 1-2 δευτερόλεπτα αφήστε την να πέσει. Αν τα κομμάτια του καπνού παραμένουν ένα σώμα, τότε είναι πολύ υγρός. Αν θρυμματίζονται καθώς τα κρατάτε, τότε είναι πολύ στεγνός. Στην πρώτη περίπτωση, πάρτε μια μικρή ποσότητα καπνού (1-2 καπνίσματα) και αφήστε την πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί για 1-2 ώρες. Ελέγξετε ξανά την υγρασία. Αν είναι ακόμα πολύ υγρός, υπομονή για μερικές ώρες ακόμα. Αυτό είναι μια καλή βάση. Από εκεί και πέρα, κάθε καπνιστής σιγά-σιγά ανακαλύπτει την ιδανική υγρασία, βάσει του δικού του γούστου.
Αυτά τα ολίγα για το ψυχρό και στεγνό κάπνισμα. Ξηραίνουμε λίγο τον καπνό, πακετάρουμε χαλαρά και καπνίζουμε τεμπέλικα. Άλλωστε, η βασική επιδίωξη του φουμαροκαπνοσυριγγισμού είναι η απόλυτη γαλήνη.
Τρεις είναι οι βασικοί παράγοντες που προκαλούν υγρό κάπνισμα. Καταρχάς, το έντονο και νευρικό κάπνισμα. Όταν κάποιος τραβά τζούρες, όπως και στο σιγαρέττο, γρήγορα και νευρικά, αυξάνει κατά πολύ τη θερμοκρασία εντός του μπωλ. Αυτό δεν κάνει μόνο κακό στην καπνοσύριγγα, αλλά έχει ως συνέπεια την αύξηση της υγρασίας. Δευτερευόντως, το κακό "πακετάρισμα" του καπνού. Όταν σπρώχνεις με μανία τον καπνό στο μπωλ, η συνέπεια είναι η πλήρωση των κενών. Ελλείψει κενών, έχουμε δυσκολία στην κυκλοφορία του αέρα. Οπότε ο καπνιστής υποχρεούται να καπνίσει με ένταση για να κρατήσει την εστία αναμμένη και να γευθεί τον καπνό. Το αποτέλεσμα είναι και πάλι η αύξηση της υγρασίας. Ο τρίτος παράγων είναι η υγρασία του καπνού πριν αυτός εναποτεθεί εντός του μπωλ. Πολλές φορές η υγρασία του καπνού εντός της συσκευασίας του είναι ανώτερη της επιθυμητής. Το πόσο υγρός πρέπει να είναι ο καπνός είναι ένα θέμα, ως έναν βαθμό, καθαρά προσωπικού γούστου. Ένας γενικός μπούσουλας είναι ο εξής: Κρατήστε μια μικρή ποσότητα καπνού σφιχτά ανάμεσα στα δάχτυλά σας και μετά από 1-2 δευτερόλεπτα αφήστε την να πέσει. Αν τα κομμάτια του καπνού παραμένουν ένα σώμα, τότε είναι πολύ υγρός. Αν θρυμματίζονται καθώς τα κρατάτε, τότε είναι πολύ στεγνός. Στην πρώτη περίπτωση, πάρτε μια μικρή ποσότητα καπνού (1-2 καπνίσματα) και αφήστε την πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί για 1-2 ώρες. Ελέγξετε ξανά την υγρασία. Αν είναι ακόμα πολύ υγρός, υπομονή για μερικές ώρες ακόμα. Αυτό είναι μια καλή βάση. Από εκεί και πέρα, κάθε καπνιστής σιγά-σιγά ανακαλύπτει την ιδανική υγρασία, βάσει του δικού του γούστου.
Αυτά τα ολίγα για το ψυχρό και στεγνό κάπνισμα. Ξηραίνουμε λίγο τον καπνό, πακετάρουμε χαλαρά και καπνίζουμε τεμπέλικα. Άλλωστε, η βασική επιδίωξη του φουμαροκαπνοσυριγγισμού είναι η απόλυτη γαλήνη.
4 σχόλια:
Zen και κάπνισμα.
Είσαι θησαυρός γνώσεων.
Τι φοιτητη΄ς είσαι; Είμαι καθηγητής Φυσικός.
Ζήτω οι θετικές επιστήμες!
Θα έλεγα: Κάπνισμα = zen.
Φοιτητής αιώνιος. Για κάποιον (πλήρως κατανοητό μεν -μου αρέσει- διεστραμμένο δε -δεν πληρώνει) λόγο συνεχίζω τις σπουδές. Στη συγκεκριμένη φάση, προσπαθώ να φέρω βόλτα ένα διδακτορικό νευροψυχολογίας.
Κατά βάθος, όμως, είμαι πάντα βιολόγος.
Σ' ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο, αλλά είμαι ακόμα padawan στον καπνοσυριγγισμό. Χαίρομαι, παρ' όλα αυτά, όταν κάποιος βρίσκει κάτι χρήσιμο εδώ.
Πολλά χρήσιμα και σ' ευχαριστώ.
Η αδιάκριτη ερώτηση (γιατί είμαι καθηγητής και πατέρας - ενός κακού μύρια έπονται) είναι "ποιος πληρώνει;"
Πάντως χάρηκα για τη γνωριμία.
Υπάρχουν πλείστες δουλειές που μπορεί να κάνει κανείς on the side, ώστε να βγάζει έστω τα έξοδά του. Κάποιες φορές ξεχνιέται και η επιστήμη και πληρώνει κατά λάθος. Από την άλλη, ας μη γελιόμαστε. Στην Ελλάδα η ερευνητική δραστηριότητα (τουλάχιστον στον τομέα μου) δε σε θρέφει. Και δεν γκρινιάζω τώρα για τη χώρα μου. Αν δε μου άρεσε εδώ, θα την έκανα. Bottom line, αν οι γονείς μου δεν ήταν οι υπέροχοι άνθρωποι που είναι, δε θα είχα φτάσει ούτε στα μισά (από όλες τις απόψεις και όχι μόνο από την οικονομική).
Την καλησπέρα μου.
Δημοσίευση σχολίου