Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Καθημερινός υπερρεαλισμός: ένα ιδωτικό και ένα δημόσιο παράδειγμα.

To Nuguanda

Ένα ρολόι με χτυπά με σφυρί στον αγκώνα.
Ένας πήγασος κουβαλά μια άδεια πανοπλία.

9 σχόλια:

Churchwarden είπε...

"To nuguanda" δεν το κατάλαβα.

Το τραγούδι μούφα.

Οι στίχοι του ενδιαφέροντες.

Οι δικοί σου ωραίοι.

Demetres είπε...

To Nuguanda, όπως "to Matt". Αφιέρωση είναι, επειδή το συγκεκριμένο δίστιχο σου άρεσε από παλιά.

Το τραγουδάκι με αρέσει εν όλω, αλλά εστίαζα επίσης στους στίχους.

Churchwarden είπε...

Και εξακολουθεί να μου αρέσει το ίδιο. Thanx, Pipes. Αν οι στίχοι ήταν δικοί μου, θα τους τιτλοδοτούσα "Πρωινό Ξύπνημα". Είναι μια πρόταση.

Churchwarden είπε...

Tι σημαίνει "ιδωτικό", παριζαwarden;

Demetres είπε...

Όχι του ηλιθίου (ελπίζω). Μάλλον μη δημόσιο σε αντίθεση με το τραγουδάκι.

Churchwarden είπε...

Kαι το ιώτα τι το έκαμες; Ή μήπως δεν κάμει να το εκθέτεις δημοσίως;

Demetres είπε...

Ώπα, το ξέχασα. Τώρα βαριέμαι να το σιάξω. Δε βαριέσαι, μωρέ...

Churchwarden είπε...

Ρίξε μια ανάρτηση Γκεβάρα.

Demetres είπε...

Το ποιηματάκι θέτε? Εύκολο, αλλά όχι τώρα. Busy sein.