Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Ιδού η πρώτη Loewe

Η φίρμα Loewe ιδρύθηκε το 1856 στο Λονδίνο. Μιλάμε όντως για παλιές, παραδοσιακές πίπες, οι οποίες έχουν πολύ καλή φήμη στους φουμαροκαπνοσυριγγιστικούς κύκλους. Όπως όλες οι παλιές φίρμες, η Loewe έχει περάσει από σαράντα κύματα αλλάζοντας διευθύνσεις. Οι γνώστες χωρίζουν την παραγωγή της σε περιόδους, θεωρώντας τις παλαιότερες καπνοσύριγγες ανώτερες. Έχοντας ακούσει μόνο καλά λόγια για τα εν λόγω καπνιστικά εργαλεία, βιάστηκα να πατήσω "add to cart", μόλις την είδα στο site του Frenchy.




Ήταν μια μικρή περιπέτεια η απόκτησή της. Είχα επιχειρήσει να αγοράσω ένα ποκεράκι της Savinelli πριν μερικές εβδομάδες. Τελικώς η παραγωγή του συγκεκριμένου μοντέλου διεκόπη. Έτσι, ο Frenchy με ρώτησε τι θέλω να κάνω με τα χρήματα. Του ζήτησα να μου κρατήσει το credit για μελλοντική αγορά. Κι έτσι, ένα ωραίο πρωινό, κάνοντας refresh τη σελίδα, εμφανίστηκε αυτή η μικρή, κομψή Εγγλέζα. Άμεσο "add to cart", ώστε να μην την αρπάξει κανείς άλλος. Και ύστερα, πολλαπλά emails στον Frenchy, για να την κατοχυρώσω με το ήδη υπάρχον credit, αφού η κάρτα μου ήταν άδεια. Μετά από μία ώρα συνεχών ανανεώσεων της σελίδας (αυτόματο log off, αν παραμείνεις ανενεργός για κάποιο διάστημα), ήρθε επιτέλους η απάντηση. Ήταν δική μου. Κύριος ο διαδικτυακός καταστηματάρχης. Απάντησε στις 02:00 (ώρα ΗΠΑ), ενώ μου έκανε και την έκπτωση που ίσχυε για την προηγούμενη αγορά μου. Τελικώς, πέραν αυτών, μου έστειλε κι ένα cob δώρο.










Αν κρίνω από τις στάμπες της, και με βάση το άρθρο του Martin Farrent, η "καινούρια" μου καπνοσύριγγα έχει κατασκευαστεί την περίοδο 1956-1964. Το όνομά της είναι Lynton. Αν έπρεπε να προσδιορίσω το σχήμα, θα έλεγα ότι είναι ένα ευθυτενές μηλαράκι. Παραδόξως, το μηλαράκι στέκεται, λόγω της μερικώς πεπλατυσμένης κάτω επιφανείας του shank. Για την ηλικία της, είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Τα πρώτα καπνίσματα είναι αρκετά καλά, αν και η πίπα στερείται καρβουνακίου. Σε πείσμα των κανόνων, η Λονδρέζα καπνίζει προς το παρόν VAs.



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Smoke in peace

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

Ξεκίνησαν τα "Καπνοσύριγγας Ανάλεκτα"

Εντάξει, μέχρι στιγμής κρεμάστηκε το καλωσόρισμα μόνο. Αλλά μικροί είμαστε ακόμα, έχουμε καιρό. ;-)

Υπάρχει link στα δεξιά.

Smoke in Peace.

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

H 9η Stanwell ως αφορμή

Πριν μερικές ημέρες την αγόρασα. Αλλά η αγορά ήταν παρατυπία, σύμφωνα με τους εσωτερικούς κανόνες που έθεσα προσφάτως. Δεν έχω ανάγκη άλλες καπνοσύριγγες. Αλλά η ανάγκη ορίζεται κάθε φορά εκ νέου με όρους καθαρά φαινομενολογικούς. Μπορώ κάλλιστα να καπνίζω 3-5 φορές την ημέρα, χρησιμοποιώντας διαφορετική πίπα, έτσι ώστε κάθε κομμάτι να ξεκουράζεται αρκετές ημέρες. Μπορώ να έχω πλέον αφιερωμένες καπνοσύριγγες. Μπορώ να εστιάσω σε καπνούς. Να ξοδεύω μόνο για αναλώσιμα. Αλλά η έννοια της δυνατότητας δεν έχει νόημα σε τελική ανάλυση, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Ευγένιος στην ιστορία με τον φαροφύλακα. Τα περί προθέσεων, σχεδιασμού και πορείας τα ακούει βερεσέ ο εκάστοτε κυνικός (ή λάτρης της ακρίβειας). Είμαστε όλοι μας λίγο ως πολύ συλλέκτες. Δεν είναι μόνο ο καπνός. Αν ήταν, θα καπνίζαμε σε αδιαμόρφωτα pipe kits. Αλλά δεν το κάνουμε. Διατηρούμε προτιμήσεις, οι οποίες αλλάζουν από καιρό σε καιρό, φτιάχνουμε μικρές ομάδες με ρείκια, δοκιμάζουμε άλλα υλικά και σχέδια, επιδιώκουμε την ποικιλότητα υφής και πάντα εφευρίσκουμε δικαιολογίες για το επόμενο απόκτημα. Το χτίσιμο της συλλογής είναι μέρος της απόλαυσης. Και, κατά το σοφό και πολυφορεμένο (τουλάχιστον από εμένα) τσιτάτο, "τα πάθη πρέπει να είναι σεβαστά". Τελικώς έχω στ' αλήθεια ανάγκη πολλές ακόμα καπνοσύριγγες.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Καπνίζετε και ευδαιμονείτε.

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008

ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΚΙ ΕΝΑ ΑΣΜΑ

Άνω κείται ασματίδι. Κάτω κείται παρατήρησις.

Τα γνωστά εις όλους latakia ή εγγλεζοχαρμάνια έχουν μια χαρακτηριστική dominant οσμή και γεύση-εξ ου και η κατηγοριοποίησή τους σε μία ομάδα. Προκειμένου, όμως, ο λάτρης των χαρμανιών αυτώνε να βρει τον καπνό που του ταιριάζει, οφείλει να εστιάσει τους υποδοχείς γεύσης του στο χαρακτηριστικό undertaste του κάθε καπνού. Τούτο επιτυγχάνεται αποκλειστικώς με αργό κάπνισμα και καλή κυκλοφορία του καπνού στη στοματική κοιλότητα, ίνα εντοπισθεί η ιδιαίτερη χροιά που διαχωρίζει σαφώς ένα συγκεκριμένο χαρμάνι από τα αδελφά του latakia.

Smoke during the war-ο άλλος μας έπρηξε και του τη σπάμε...

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

Βρετανική Πανάκεια

Είμαι Βιτρζίνιας. Τουλάχιστον τον τελευταίο καιρό. Οπότε, αναζητώ σχετικά μικρές καπνοσύριγγες και δοκιμάζω σε όλες τις νεοεισαχθείσες πρώτα απ' όλα τα αγαπημένα μου VAs. Κατά καιρούς, είχα κακές εμπειρίες. Όλοι μας τα ξέρουμε. Πικρίλα, κάψιμο και τα συναφή. Κατά την αναζήτηση του βέλτιστου συνδυασμού καπνοσύριγγας/καπνού, διαπίστωσα κάτι συστηματικό. Σε όσες πίπες τα VAs μετατρέπονται σε εφιάλτη, τα εγγλέζικα αναδεικνύονται, κατά περιπτώσεις μεγαλοπρεπώς.
~
Παρενθετικώς, υπερθετικώς και ανυπερθέτως, στα τέσσερα πέρατα του κόσμου και του γενικότερου και καθόλου στατικού -υπό την έννοια της καθ' ολοκληρίαν ενωτικής ολότητας- συμπαντικού προεξάρχοντος μαύρης τρύπας συστελικώς διαστελλόμενου σύμπαντος, η επίλυσις του δυσεπιτελικώς δυσεπίλυτου προβληματικού εμποδίου τύπου γορδιακού και χαρακτήρα μιγαδικώς άρρητου καθιστά την εσωτερίκευση της υποβόσκουσας εξωστρέφειας ανaγκαία και ουχί κατ' ανάγκην κακή -άλλωστε εκκρεμεί ως τα σήμερα το ερώτημα του Σεν Χλάιν-, κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να υπερπληρωθεί η τριμερής ή άλλοτε πολυμερής κενότης της υπερφίαλης και κατακερματισμένης κατά κόσμον υπογαλαξιακής τριτεταρτοπαραλιακής συναρτησιοσυνημιτονοειδούς κουβέρτας.
~
Μόλις μου ήρθε ο Μίστερ Κήτινγκ στο μυαλό. Μάλλον σε εγγλέζικο έφερνε και εκείνο το σκηνικό. Επανερχόμεθα. Υπάρχουν, λοιπόν, πίπες που συμπεριφέρονται ανώριμα, αλλά συμμορφώνονται όταν τεθεί εντός της εστίας τους ένας αξιοπρεπής βρετανός. Θα πει κανείς, ότι αυτό είναι φυσικό και ότι υπάρχουν κατάλληλοι και ακατάλληλοι συνδυασμοί. Σε αυτήν την περίπτωση, η ανακάλυψη θα ήταν απλά μια ψευδοδιαπίστωση. Αλλά εδώ υφίσταται ένα είδος double dissociation. Στις πίπες που καπνίζουν καλά τα VAs, τα εγγλέζικα καπνίζουν επίσης καλά. Αντίθετα, στις εν λόγω πεισματάρικες πίπες, μόνο τα εγγλέζικα πορπατούν. Από εδώ και στο εξής, όταν μια καινούρια πίπα δεν καταδέχεται τα VAs, τους αρωματικούς και τα ρέστα, θα αφιερώνεται (αναγκαστικά, αλλά με απολαυστικά λειτουργικό αποτέλεσμα) στα εγγλέζικα. Και η πρόγνωση θα είναι καλή, βάσει των μέχρι τώρα δεδομένων. Με ακρίβεια ασπιρινική, βεβαίως, αλλά η δοκιμή συνιστάται.
~
Smoke in Peace

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

2ο Αυτοσχέδιο rack: Το Φρούριο

Το πρώτο αυτοσχέδιο rack ήταν καλό, αλλά μικρής χωρητικότητας. Το πενταθέσιο rack βοήθησε, αλλά προσωρινά. Μάλλον αποσυμφόρησε την κατάσταση μέχρι να βρω χρόνο να φτιάξω κάτι καινούριο. Τελικώς τα κατάφερα. Έφτιαξα το δεύτερο αυτοσχέδιο rack στο πνέυμα του πρώτου: εύκολο, γρήγορο, φτηνό. Διαθέτει 32 θέσεις.
-
Υλικά:
1) Ξύλο Balsa (σε μορφή λεπτής σανίδας και ράβδου με τετράγωνη διατομή.
2) Κόλλα για ξύλο Balsa.
3) Ένα μεταλλικό κοπίδι (από αυτά που χρησιμοποιύνται κατά την κατασκευή μακέτας).
4) Δύο νομίσματα, των 5 λεπτών και των 10 λεπτών.
5) Ένα σφουγγαράκι για τα πιάτα (το πράσινο τμήμα).
6) Μερικές λεπτές πρόκες.
-
Συνολικό κόστος υλικών: ~20 ευρώ



Όλη η δουλειά της κοπής έγινε με το μικρό κοπιδάκι. Το ξύλο Balsa είναι πανάλαφρο και μαλακό, άρα και πολύ εύκολο να το χειριστείς. Κομμένα τμήματα της σανίδας χρησιμοποιήθηκαν για τις βάσεις των "ορόφων", ενώ της ράβδου για κολώνες και χωρίσματα των υποδοχών για τα bowls. Τα χωρίσματα σχηματίζουν δυο λογιών υποδοχές. Οι παραλληλόγραμμες για τα straight billiards και τα pokers, οι τριγωνικές για τα bulldogs, hexagons, bents κλπ.
Όλα τα κομμάτια κολλήθηκαν με κόλλα, αλλά οι κολώνες καρφώθηκαν κάθετα στους ορόφους με μικρές πρόκες για μεγαλύτερη σταθερότητα.




Για τα stems, έχουμε δύο ειδών υποδοχές, διαφορετικού μεγέθους. Το rack αποτελείται από τρία τμήματα. Ένα των 16 θέσεων (8 πάνω, 8 κάτω) και δύο μικρότερα των 8 θέσεων (4 πάνω, 4 κάτω). Τα δύο μικρά έχουν λίγο μικρότερες υποδοχές για stem και bowl, απ' ότι το μεγάλο. Οι υποδοχές έγιναν χρησιμοποιώντας το κοπίδι, με τη βοήθεια των 2 κερμάτων (των 10 λεπτών για τις μικρές και των 5 λεπτών για τις μεγάλες). Κατόπιν το κοίλο τμήμα λειάνθηκε με την πράσινη πλευρά του σφουγγαρακίου.

Το ξύλο Balsa είναι φτηνό και εύκολο στον χειρισμό, αλλά δεν ενδείκνυται για racks χωρίς υποβοήθηση. Εγώ έτσι κι αλλιώς είχα αφιερώσει ένα ράφι της βιβλιοθήκης για να ξεκουράζονται οι καπνοσύριγγές μου. Οπότε, είχα έτοιμη την κάσα (το ράφι στην ουσία), που θα στήριζε τον εύθραυστο σκελετό που έφτιαξα. Ακόμα και αν κάποιος κολλήσει ένα τέτοιο rack σε μια βαρειά βάση, ώστε να είναι χαμηλό το κέντρο βάρους, η ευθραυστότητά του θα θέτει σε κίνδυνο τη σταθερότητά του. Οπότε, τέτοιου είδους κατασκευές καλό είναι να τοποθετούνται σε μέρη με τουλάχιστον μία σταθερή κάθετη επιφάνεια (πχ ακουμπώντας στον τοίχο ή μέσα στη βιβλιοθήκη).

-

Ιδού το φρούριο:





Αλλά και μια διαφορετική όψη. Το rack σε ευθεία γραμμή, ξεδιπλωμένο, έτσι ώστε να δείχνει την όποια μεγαλοπρέπεια μπορεί να έχει η συλλογή μου.