Αυτοσχεδιάζοντας

Κάποια στιγμή οι πίπες γίνονται πολλές. Εκεί αποφασίζεις να τους φτιάξεις ένα σπιτάκι, ώστε να μπορούν να ξεκουράζονται και να στεγνώνουν με την ησυχία τους. Μπορείς, βέβαια, να το αγοράσεις. Αλλά το να το φτιάχνεις έχει περισσότερη πλάκα. Το ερώτημα είναι πως να φτιάξεις κάτι τέτοιο με άχρηστα υλικά που έχεις ήδη. Καταρχάς, να σας πω τι χρησιμοποίησα. Έχουμε και λέμε:

1 παλιά κάσα από κρασιά από ξύλο της πλάκας.
1 μικρή σανίδα από άλλη κάσα από κρασιά, επίσης από ξύλο της πλάκας
1 μπατζάκι από ένα παλιό τζην.
2 καρφιά
6 πινέζες
3 κορδόνια-χερούλια από τσάντες για ψώνια (αυτές των καταστημάτων δώρων)
11 ξυλόβιδες
Κόλλα
11 μεταλλικά πιαστράκια που βρήκα στην εργαλειοθήκη ξεχασμένα


Κόστος: εδώ γελάμε

Χρόνος κατασκευής: περίπου 1 ώρα

Διαδικασία:

Έντυσα τη μικρή σανίδα με ένα κομμάτι τζην, χρησμοποιώντας την κόλλα. Κάρφωσα με τις πινέζες τα κορδόνια τεντωμένα από τη μία άκρη στην άλλη - 2 μπροστά και 1 πίσω. Μάρκαρα το επιθυμητό ύψος και κάρφωσα την έτοιμη σανίδα στην "πλάτη" του rack (φυσικά, άφησα την κόλλα να στεγνώσει καλά πριν καρφώσω τις πινέζες). Ιδού:

Το τζην προστατεύει τις αγαπημένες μου καπνοσύριγγες σαν μαξιλαράκι και τα κορδόνια αποτελούν κάτι σαν stop, ώστε να μη γλιστρήσουν.

Ως κάτω ράφι, υφίσταται η κάτω πλευρά της ίδιας της κάσας. Έκοψα ένα κομμάτι τζην λίγο μεγαλύτερου εμβαδού από αυτό της επιφάνειας της κάτω πλευράς και το κόλλησα πάνω. Περίσσευε ένα τμήμα, το οποίο τύλιξα (ωσάν μπουρίτο) και κάρφωσα με δύο καρφάκια στις άκρες. Το μπουριτάκι αυτό παίζει τον ρόλο των κορδονιών του πάνω ραφιού. Ιδού:

Και μετά, καθόρισα ένα ύψος για κάθε ράφι και κάρφωσα σε ίσα διαστήματα με ξυλόπροκες κάτι μεταλλικά πιαστράκια που βρήκα στην εργαλειοθήκη κατά τύχη.

Το "πιαστράκι" είναι λίγο ασαφές, οπότε παραθέτω ένα κοντινό:

Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε παρακάτω. Στο πιαστράκι μπορείς απλά να ακουμπήσεις το επιστόμιο (στα "αυτάκια" που βλέπετε να πετούν προς τα έξω) ή να το θέσεις εντός της κοιλότητας για μεγαλύτερη σταθερότητα. Για το δεύτερο, χρειάζεται απλά να κολλήσω κάποιου είδους μαξιλαράκια. Σκέφτομαι να ντύσω τα πιαστράκια με ύφασμα και να κολλήσω στα "αυτάκια" κομμάτια από αυτά τα καφέ στρογγυλά που βάζουν στα πόδια των επίπλων. Ιδού το rack άδειο:

Χωρά μια χαρά στο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Ιδού το rack γεμάτο:




Το καλό είναι ότι η κάσα που χρησιμοποίησα είχε έτοιμο ένα συρόμενο καπάκι. Και μου είχε περισσέψει ένα κομμάτι τζην. Οπότε, όταν θέλω να προφυλάξω τις πίπες μου από τη σκόνη ή τα απρόσεκτα χέρια, έχω λύση:

Άσε που βρήκα τρόπο να αξιοποιήσω και την άλλη πιο μικρή κάσα (από την οποία πήρα τη σανίδα για το ράφι). Ξεκάρφωσα απλά τη μία πλευρά και χρησιμοποίησα άλλο ένα ράφι από τη βιβλιοθήκη (ευτυχώς έχω και άλλη) για τους καπνούς. Χε-χε-χε...





Έτσι έχω μια γωνιά αφιερωμένη στις πίπες και τους καπνούς μου. Και μου αρέσει πολύ να τις χαζεύω έτσι παρατεταγμένες, παρά να τις έχω στο συρτάρι.