Συντήρηση καπνοσύριγγας I: Επιστόμια

Καταρχήν, αποφεύγουμε να δαγκώνουμε το επιστόμιο την ώρα που καπνίζουμε. Μερικοί καπνιστές αρέσκονται στο να κρατούν την (συχνά γυριστή) καπνοσύριγγα στα δόντια τους για πολλή ώρα. Όσο και να προσέχει ο καπνιστής, το επιστόμιο θα φθαρεί γρηγορότερα αν έχει αυτή τη συνήθεια. Δευτερευόντως, αμέσως μετά το κάπνισμα επιβάλλεται να καθαρίσουμε καλά το εξωτερικό του επιστομίου (μιλάμε για την άκρη που έρχεται σε επαφή με το στόμα και τα χείλη).

Τα επιστόμια χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τα ακρυλικά και τα επιστόμια από εβονίτη (ή βουλκανίτη). Πιο απλά, μιλάμε για πλαστικό και ελαστικό υλικό αντίστοιχα. Τα ακρυλικά είναι γενικώς λιγότερο ευπαθή και δε χάνουν τόσο εύκολα τη λάμψη τους. Έτσι, δεν έχω και πολλά να πω για αυτά. Μέχρι στιγμής δεν είχα πρόβλημα. Φαντάζομαι ότι όταν χρειαστεί να αποκαταστήσω τη λάμψη κάποιου ακρυλικού επιστομίου, ένα κιτ γνωστής εταιρίας (πχ Savinelli ή Brebbia) θα κάνει μια χαρά τη δουλειά του. Τα μη ακρυλικά επιστόμια, όμως είναι πιο ευπαθή και σαφώς λιγότερο γυαλιστερά. Αναπόφευκτα, κάποια στιγμή θα θαμπώσουν και, αν δεν τα προσέξεις, το χρώμα θα αλλοιωθεί. Αυτό οφείλεται στο φαινόμενο της οξείδωσης. Δύο παράγοντες επισπεύδουν την οξείδωση. Το φως και το σάλιο. Για αυτό σκουπίζουμε αμέσως την άκρη του επιστομίου μετά το κάπνισμα (και κατά τη διάρκεια του καπνίσματος αν οι σιελογόνοι αδένες δουλεύουν με ζήλο). Κατά το καθάρισμα (μετά από κάθε κάπνισμα) με λίγο ελαιόλαδο και ένα πανάκι τρίβουμε ελαφρά το επιστόμιο (στη μικρή γωνία που σχηματίζεται στο σημείο που το button συναντά το κύριο μέρος του επιστομίου, κατά καιρούς χρησιμοποιήστε και λίγη οδοντόκρεμα). Και πάντα οι καπνοσύριγγες μακριά από άμεσο ηλιακό φως.

Οπότε, κρατάτε τα racks σε μέρος που δεν τα βλέπει ο ήλιος και ξοδεύετε 1 λεπτό παραπάνω όταν καθαρίζετε την πίπα μετά το κάπνισμα. Έτσι περιορίζεται η φθορά των επιστομίων.