Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

Ποίηση, φορές άκρως χαλαρωτική

Έπεσα σήμερα ξανά πάνω στο κομμάτι αυτό του Ελύτη, ενώ γύρω κώνωπες ζουζούνιζαν. Είναι εξαιρετικά ενοχλητικοί οι κώνωπες, ιδίως τον Χειμώνα. Είναι όμως και εξαιρετικά καταπραϋντική η επίδραση της ποίησης. Ξέρετε, μερικές φορές η ακαριαία επαφή με κάτι όμορφο σε κάνει να ξεχνάς την περιρέουσα ασχήμια. Αφιερωμένο, αφού, που ξέρεις, βάσει πιθανοτήτων, όλο και κάποιος θα συμπάσχει, ενδεχομένως σε πλαίσιο διαφορετικό:

Καταπρόσωπό μου εχλεύασαν οι νέοι Αλεξανδρείς:
ιδέστε, είπαν, ο αφελής περιηγητής του αιώνος!
Ο αναίσθητος
που όταν όλοι εμείς θρηνούμε αυτός αγαλλιά
και όταν όλοι πάλι αγαλλιούμε
αυτός αναίτια σκυθρωπάζει.
Στις κραυγές μας μπροστά προσπερνά και αδιαφορεί
και τα σ' εμάς αόρατα
με τ' αυτί στην πέτρα
σοβαρός και μόνος προσέχει.
Ο χωρίς φίλον κανένα
μήτε οπαδό
που εμπιστεύεται μόνον το σώμα του
και το μέγα μυστήριο στ' αγκαθόφυλλα μέσα του ήλιου αναζητεί
αυτός είναι
ο απόβλητος από τις αγορές του αιώνος!
Επειδή νου δεν έχει
κι από ξένα δάκρυα κέρδος δε βγάνει
και στο θάμνο που καίει την αγωνία μας
μοναχά καταδέχεται να ουρεί.
Ο αντίχριστος και ανάλγητος δαιμονιστής του αιώνος!
Που όταν όλοι εμείς πενθούμε
αυτός ηλιοφορεί.
Και όταν όλοι σαρκάζουμε
ιδεοφορεί.
Και όταν ειρήνη αγγέλλουμε
μαχαιροφορεί.
Καταπρόσωπό μου οι νέοι Αλεξανδρείς εχλεύασαν!

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Επτρέπετε το κάπνισμα;

-Εγώ; Ναι, σαφώς. Εντός του blog μου είστε ελεύθερος να καπνίσετε.
-Μα όχι, δεν με καταλάβατε... σας ρώτησα αν επιτρέπετε το κάπνισμα γενικώς.
-Δεν μπορώ να σας απαντήσω σε αυτό, κύριε, δυστυχώς. Δεν είμαι ο νομοθέτης.
-Και πάλι δεν με καταλάβατε. Δεν σας ρώτησα αν εσείς επιτρέπετε το κάπνισμα. Σας ρώτησα αν εδώ επιτρέπετε το κάπνισμα.
-Μάλλον εννοείτε "επιτρέπεται", κύριε.
-Δεν βαριέσαι, το ίδιο κάνει. Τελικά επιτρέπετε?
-Όχι, κύριε.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πριν μερικούς μήνες, ένας άνθρωπος στεκόταν από πάνω μου την ώρα που έγραφα ένα κείμενο στον υπολογιστή. Ο άνθρωπος αυτός έχει στην πλάτη του περίπου 30 έτη τυπικής εκπαίδευσης. Συναλλάσσεται καθημερινά με ανθρώπους που έχουν κάτσει στα θρανία minimum 16 χρόνια. Το κείμενο κάθε άλλο παρά δύσκολο ήταν. Θα έλεγα, τελείως διαδικαστικό και τυποποιημένο. Καθώς έγραφα, με διέκοψε και με ρώτησε που έμαθα να γράφω σωστά Ελληνικά. Του απάντησα "στο σχολείο". Το ότι αυτός ο άνθρωπος, ευρισκόμενος στο συγκεκριμένο περιβάλλον, επεσήμανε την ορθότητα της γραφής σε ένα εύκολο κείμενο, με έβαλε σε σκέψεις. Κατόπιν άρχισα να παρατηρώ. Και ύστερα κατάλαβα τον λόγο για τον οποίον έκανε την παραπάνω επισήμανση. Αλλά η απορία παραμένει. Αφού είναι τόσο εύκολο να μάθεις να ξεχωρίζεις το "ε" από το "αι" (ένα μόνο από τα άπειρα φρικτά λάθη, συστηματικά ή μη), γιατί οι ορδές των ανορθόγραφων επιμένουν να χρησιμοποιούν την ιδιωτική τους εσπεράντο; Περιφέρομαι καθημερινώς στο διαδίκτυο και κάθε τόσο προσπαθώ να αποκρυπτογραφήσω το μήνυμα. Καλά τα greeklish, τα χρησιμοποιώ και εγώ. Αλλά αφού υπάρχουν οι ρημαδοκανόνες ορθογραφίας και σύνταξης, ας τους χρησιμοποιούμε. Τουλάχιστον, όσο υπάρχει ακόμα η γλώσσα.
~
Γηατεί αν σοιναιχείσουμαι να γράφουμαι αίτση, στο ταίλως δαιν θα καταλαβένυ κανοίς τήπωτα.
~
Και δεν τα έχω με τα παιδιά που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες. Ούτε με τα παιδιά που δεν κατάφεραν να μορφωθούν. Τα έχω με εκείνους που μορφώθηκαν, πήραν πτυχία και διδακτορικά, τα κρέμασαν στον τοίχο για να ψωροπερηφανεύονται και ακόμα δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το γαμημένο το "ε" από το γαμημένο το "αι". Διότι είναι τεμπέληδες του κερατά, που αντί να σκεφτούν, προτιμούν το α-μπε-μπα-μπλομ, για να διαλέξουν γράμμα. Απλά, δεν δίνουν δεκάρα. Τώρα θα πεις, δεν έχουν δικαίωμα να μη δίνουν δεκάρα; Φυσικά και το έχουν. Όπως και εγώ έχω το δικαίωμα να μου τη σπάνε, διότι τα γραφόμενά τους μου χαλάνε την αισθητική. Άλλωστε, σπίτι μου είμαι, ό,τι θέλω λέω.
~
Κε ώτη θαίλο γράφο.
~
Smoke in peace.

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

Καπνοσυριγγοκαπέλα

Ένα γκατζετάκι που πήρα προσφάτως. Παλαιότερα δεν μου έκανε εντύπωση. Ή, μάλλον, μου έκανε κακή εντύπωση, κάθε φορά που το έβλεπα σε πίπα. Καπελωμένες καπνοσύριγγες. Αλλά, όπως όλοι οι έχοντες ελάχιστη εμεπιρία γνωρίζουν, τα γούστα αλλάζουν. Φινετσάτα ή όχι, τα καπνοσυριγγοκαπέλα παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον. Μικρό, εύχρηστο, φτηνό. Το αγόρασα, έτσι για την πλάκα του πράγματος.
Πιέζοντας τα δύο "κουμπάκια" αυξομειώνεται η διάμετρος με τη βοήθεια δύο μικρών ελατηρίων.


Ταιριάζουν καλύτερα στα smooth straight billiards. Το φόρεσα στη μικρή μου Blakemar για να σας το μοστράρω.

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

Stanwell Golden Danish #126

Η 9η Stanwell. Πρώτη άφιλτρη. Πρώτη golden danish. Δεύτερο horn, ή, αν θέλετε 126. Πολύ μ' αρέσει το σχήμα αυτό. Ελαφρύ, κομψό, βολικό. Έχει και plateau στο rim.


Το φινίρισμα πολύ όμορφο. Δεν είχα βρει Golden Danish εδώ. Οπότε απευθύνθηκα στον φίλο μου τον Frenchy. Εντός ολίγων ημερών κατέφτασε. Ό,τι ακριβώς περίμενα, βάσει των φωτογραφιών. Η αμμοβολή και η αντίθεση των χρωμάτων εκπληκτική.

Στρώνει τώρα. Δεν πιστεύω να πάρει πολύ. Άλλωστε οι stannies πάντα τους ήταν βολικές, χωρίς πολλές απαιτήσεις. Έχοντας στην κατοχή μου 10 πλέον, μπορώ να πω με σχετική βεβαιότητα ότι η φίρμα στην κατηγορία της παίζει πολύ καλά. Πραγματικά αξιόπιστα κομμάτια. Επίσης, το 126 έχει αρχίσει να γίνεται αγαπημένο. Ευτυχώς που η Stanwell διαθέτει αρκετές σειρές. Η επαναληψιμότητα έχει γούστο όταν λαμβάνει χώρα με μικρές διαφοροποιήσεις.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

Δώρο για την ονομαστική εορτή

Η γνωστή διαδικασία, με μερικές παραλλαγές. Αυτήν τη φορά δεν υπήρξαν φιναλίστ. Ήταν μία και μοναδική. Δεν χρειάστηκε καν να ψάξω όλα τα συρτάρια. Stanwell relief 185. Το γυριστό αυγουλάκι. Έρχεται δέκατο στη σειρά των stannies.



Αρκετά μεγάλο μπωλ για μακρόσυρτα καπνίσματα. Το θαυμαστό στοιχείο της καπνοσύριγγας είναι η αμμοβολή. Δύο καταπληκτικά προφίλ:



Ακόμα ένα δώρο της καλής μου. Στο στρώσιμο. Καταπληκτική συμπεριφορά. Και καθώς ψήνεται, η απόδοση βελτιώνεται.


Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Το πρώτο άρθρο...

...δημοσιεύθηκε στα "Καπνοσύριγγας Ανάλεκτα". Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Υπενθυμίζω ότι η πρόσκληση στους επίδοξους συγγραφείς ισχύει.

Καπνίζετε εν ειρήνη.

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008

Ενδιαφέρουσα αντικαπνιστική καμπάνια

Παρά τις μακάβριες αντανακλαστικές σκέψεις και τα between the lines (ή πίσω απ' την κουρτίνα ή κάτω απ' το χαλί ή πάνω από τη γυψοσανίδα ή όπου αλλού θέλετε με όποιο σημείο αναφοράς επιθυμείτε) υπάρχοντα που υποθέτει η καχυποψία μου, η συγκεκριμένη "εκστρατεία" (νιώθω να με καταδιώκουν) με έκανε και χαμογέλασα: http://www.nicomarket.com/el/index.php