Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

H 9η Stanwell ως αφορμή

Πριν μερικές ημέρες την αγόρασα. Αλλά η αγορά ήταν παρατυπία, σύμφωνα με τους εσωτερικούς κανόνες που έθεσα προσφάτως. Δεν έχω ανάγκη άλλες καπνοσύριγγες. Αλλά η ανάγκη ορίζεται κάθε φορά εκ νέου με όρους καθαρά φαινομενολογικούς. Μπορώ κάλλιστα να καπνίζω 3-5 φορές την ημέρα, χρησιμοποιώντας διαφορετική πίπα, έτσι ώστε κάθε κομμάτι να ξεκουράζεται αρκετές ημέρες. Μπορώ να έχω πλέον αφιερωμένες καπνοσύριγγες. Μπορώ να εστιάσω σε καπνούς. Να ξοδεύω μόνο για αναλώσιμα. Αλλά η έννοια της δυνατότητας δεν έχει νόημα σε τελική ανάλυση, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Ευγένιος στην ιστορία με τον φαροφύλακα. Τα περί προθέσεων, σχεδιασμού και πορείας τα ακούει βερεσέ ο εκάστοτε κυνικός (ή λάτρης της ακρίβειας). Είμαστε όλοι μας λίγο ως πολύ συλλέκτες. Δεν είναι μόνο ο καπνός. Αν ήταν, θα καπνίζαμε σε αδιαμόρφωτα pipe kits. Αλλά δεν το κάνουμε. Διατηρούμε προτιμήσεις, οι οποίες αλλάζουν από καιρό σε καιρό, φτιάχνουμε μικρές ομάδες με ρείκια, δοκιμάζουμε άλλα υλικά και σχέδια, επιδιώκουμε την ποικιλότητα υφής και πάντα εφευρίσκουμε δικαιολογίες για το επόμενο απόκτημα. Το χτίσιμο της συλλογής είναι μέρος της απόλαυσης. Και, κατά το σοφό και πολυφορεμένο (τουλάχιστον από εμένα) τσιτάτο, "τα πάθη πρέπει να είναι σεβαστά". Τελικώς έχω στ' αλήθεια ανάγκη πολλές ακόμα καπνοσύριγγες.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Καπνίζετε και ευδαιμονείτε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: