Σπασμένα κόκκινα αυγά

Ανεστραμμένα ερυθρά αιμοσφαίρια
Καρφί στο μεταίχμιο
Μυρωδιά καμμένης σάρκας
Χαϊδεύει το επιθήλιο
Σμήνη μολύβδου στον αέρα
Χωρίς κεφαλή

Ο εκτός αυτών
Με μη εξειδικευμένους υποδοχείς
Στρέφει το βλέμμα αλλού:

Στο μίσος που έχετε για τους άλλους
(βολεύει η διπλή σημασία του «αλλότριου»)
Στον φόβο που κρατάτε προσευχή
Στη μαθημένη ταπεινοφροσύνη
Στο αντανακλαστικό δέος έναντι αυθαίρετων σχημάτων
Στον γλωσσοδέτη που αλυσοδένει τις όμορφες λέξεις
Στις προϋποθέσεις της άνευ όρων αγάπης
Στην αναίσχυντη επιβολή αιδούς
Στην αγωνία να κατευνάσετε ό,τι παλλόμενο

Και όλα τούτα για μια ελπίδα
Που ανοίγει τα πόδια της στους περαστικούς
Με τον ίδιο τρόπο που το κομμένο φύλλο ταλαντεύεται