Πριν περίπου έναν χρόνο. Πάλι γενέθλια και αποφασισμένος να κάνω ένα καλό δώρο στον εαυτό μου. Είχα σταμπάρει τους σωματοφύλακες από καιρό. Μέχρι εκείνη τη στιγμή κατείχα μόνο κλασικά σχέδια και η γραμμή του Aramis ήταν ένα βήμα πλησίον ορίων για εμένα τότε.
Παχειά τοιχώματα, ιδανικά για άγριους καπνούς.
Το rustication, καθώς και το μαύρο χρώμα, πολύ με αρέσει στη συγκεκριμένη καπνοσύριγγα.
Ο Άραμις από τους τρεις (συν έναν) μου είναι εξαιρετικά συμπαθής. Τον θυμάμαι να θωπεύει τη μικρούλα μετά την ανάγνωση της Βίβλου.
Το ξίφος στο επιστόμιο (με δευτερεύον το δαχτυλίδι) ήταν ένα από τα σημαντικότερα θέλγητρα.
Αργότερα εκείνο το καλοκαίρι πέρασα από ένα κατάστημα, το οποίο απέχει μερικά μέτρα από εκεί που την αγόρασα. Μου έπεσε το σαγόνι, όταν είδα ότι την πουλούσε περίπου 30% φτηνότερα απ' όσο την αγόρασα. Αλλά το θέμα της αισχροκέρδειας είναι για άλλη ανάρτηση. Το ζήτημα είναι ότι ο Aramis καπνίζει καλά. Και, αν και ιερέας, αλλαξοπίστησε προσφάτως. Πέρασε από τους αρωματικούς στα VAs.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου