Πως να περάσει κανείς από μια μικρή, σημαντική παραφωνία στα πιο μικρά, πιο ασήμαντα, αλλά αρμονικά δεμένα με το σύνολο? Δύσκολα. Μάλλον η παραφωνία ήταν εξαρχής κακώς βαλμένη εδώ. Τράβηξα φωτογραφίες σήμερα. Νέα αποκτήματα. Μικρές χαρές. Αλλά νιώθω ενοχές στη σκέψη των click για να κάνω τις εικόνες attached. Και για τις ενοχές νιώθω ντροπή. Εν τέλει, βλάκας. Το φίδι καταβροχθίζει την ουρά του. Αυτή είναι η εικόνα των συνεχών επιχειρημάτων/αντεπιχειρημάτων. Δεν έχω απάντηση. Κι ούτε θα βρω. Αρχίζω και νιώθω τη λέξη να σκαρφαλώνει στα χείλη, με ισχυρές λαβές πάνω στο επιθήλιο: Φλυαρία. Εν καιρώ (και δεν αργούν οι μέρες), θα συνεχίσει η ροή. Καπνοσύριγγες και άλλα τέτοια. Καλώς ή κακώς έτσι είναι τα πράγματα. Βέβαια, το ζητούμενο δεν είναι να εμμένεις. Το ζητούμενο είναι να θυμάσαι. Προς το παρόν από μένα μια συγγνώμη. Έστω και αφελής.
SIP
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου