Πέμπτη 13 Αυγούστου 2009

Καπνική σκυταλοδρομία

Ο καπνοσυριγγισμός εμπεριέχει την έννοια της ποικιλίας, της φαντασίας και του αυτοσχεδιασμού. Τα χαρμάνια είναι εν δυνάμει άπειρα και ο αριθμός των καπνοσυριγγιστικών μορφών και υλικών κάθε άλλο παρά πεπερασμένος. Αυτό το στοιχείο της απεραντοσύνης αποτελεί βασικό συστατικό της γοητείας που ασκεί στους καπνιστές ο φουμαροκαπνοσυριγγισμός. Σε αυτά τα πλαίσια, όσο μπορώ και εγώ ο πάνταγουαν, πειραματίζομαι. Παλαιόθεν δοκίμαζα να συνθέτω χαρμάνια. Η μεθοδολογία απλή και ερασιτεχνική. Αναμειγνύουμε 2 ή περισσότερους καπνούς (κρατώντας σημειώσεις για τα ποσοστά) και αφήνουμε το καινούριο χαρμάνι να "δέσει" για μερικές μέρες. Αν προκύψει κάτι καλό, παρακολουθούμε την ωρίμανση, αναζητώντας την κατάλληλη "ηλικία". Προσφάτως, δοκίμασα κάτι το οποίο είναι ταχύτερο και, παραδόξως, άκρως αποτελεσματικό. Σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστά τη δημιουργία χαρμανιού. Είναι κάτι διαφορετικό, το οποίο όμως μπορεί να οδηγήσει σε μια απολαυστική καπνιστική εμπειρία. Μιλώ για στρώσεις διαφορετικών καπνών στο ίδιο γέμισμα. Γεμίζουμε 2 ή 3 φορές την πίπα, αλλά κάθε γέμισμα γίνεται με διαφορετικό καπνό. Έτσι προκύπτει ένα σώμα καπνού αποτελούμενο από διακριτά στρώματα. Κατά την καύση, η μία γεύση διαδέχεται την άλλη. Το ίδιο συμβαίνει και με τα αρώματα. Είναι μια ταμπακική σκυταλοδρομία. Το ζήτημα καθίσταται ακόμα πιο ενδιαφέρον, από τη στιγμή που το ένα στρώμα δίνει κάτι στο επόμενο. Δεν καπνίζεις απλά τρία διαφορετικά χαρμάνια. Φανταστείτε τρεις μικρές ποσότητες ρευστών χρωμάτων, τα οποία δημιουργούν ένα μικρό φάσμα με ενδιάμεσες περιοχές αλληλεπικάλυψης. Είναι εκείνες οι περιοχές που κάνουν το εγχείρημα να αξίζει τον κόπο. Αυτές οι γευστικές λωρίδες είναι ανά πάσα στιγμή υπό διεκδίκηση. Ποτέ, όμως, δεν τις κερδίζει εξολοκλήρου κάποιο από τα γειτονικά στρώματα. Αυτές τις ζώνες δεν μπορείς εύκολα να τις χαρακτηρίσεις ως απλή παροδική πρόσμειξη. Είναι διαδοχικές μεταβάσεις, οι οποίες διαφοροποιούν το αυθεντικό της γεύσης του επόμενου καπνού. Αν, λοιπόν, διαλέξεις σωστά τους δρομείς και τους θέσεις στην ορθή σειρά, τότε θα έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις την παραπάνω περιγραφείσα καπνστική εμπειρία.

Και μια πρόταση, δοκιμασμένη. Πρώτο στρώμα, στον πάτο του μπωλ, καπνός με βάση Virginia, ελάχιστα αρωματικός και λίγο πιο ξηρός από το κανονικό. Δεύτερο ενδιάμεσο στρώμα, καπνός με βάση sweet black cavendish. Τρίτο στρώμα, αρωματικός vanilla. Το άρωμα της βανίλιας σε συντροφεύει σχεδόν μέχρι το τέλος. Σιγά-σιγά η γλυκιά γεύση εμπλουτίζεται και καθίσταται εντονότερη, ενώ το κατώτερο στρώμα ανθίσταται στην ανάπτυξη υγρασίας, προστατεύοντας ταυτόχρονα τη γλώσσα από τις επιθετικές τάσεις του καιόμενου καπνού.

Καλή τύχη στις αλχημιστικές σας εξερευνήσεις.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φανταστική ιδέα! Θα το δοκιμάσω μόλις ψυχράνει λίγο ο καιρός και ξυπνήσουν από την θερινή τους νάρκη οι πίπες μου! Και πολύ αξιόλογο το blog, τα συγχαρητήριά μου. Κερδλισατε έναν ακόμη τακτικό αναγνώστη!

Demetres είπε...

Για να εξηγούμαστε, η ιδέα αυτή, το "παρφέ", δεν είναι δική μου. Παρουσιάζει ενδιαφέρον.

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Είστε καλοδεχούμενος εδώ.