Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Δευτέρα

Αν κοιτάξει κανείς τα γραπτά του E. O. Wilson θα τα βρει ίσως βαρετά. Μπορεί να μην έχω διαβάσει για τους μέρμηγκες, αλλά τα popular science (δεν φταίω εγώ, το ράφι έτσι λέει) βιβλία του μου αρέσουν. Και τα έντομα επίσης, αλλά προς το παρόν ξέρω λίγα. Όσο για τα πλοία, το εύρος ενδιαφέροντος είναι πολύ μεγάλο. Συνήθως είμαι τυχερός, ακόμα κι όταν λαμβάνει χώρα επιστροφή σε πρώιμα στάδια εσωτερικού μονολόγου. Ο πάγος στον καφέ μου είναι εκ των προτέρων καταδικασμένος, σε αντίθεση με τα μεγάλα ξαδερφάκια του στους πόλους. Καθείς με τις προδιαγραφές του. Λίγες ώρες ξεκούρασης μετά από πολύ καιρό και επιστροφή στην πραγματική ζωή με μια πρέζα διαδικτύου, καθώς ο εθισμός στο εικονικό και το παραμύθιασμα αποτελεί απαραίτητο συστατικό. Αν πρέπει να βγάλω ένα συμπέρασμα είναι ότι χαίρομαι, αλλά όχι επειδή κλείνουν το κανάλι 67. Δανειζόμενος τα λόγια της ασπρόμαυρης Κατερίνας, σκέφτομαι "καλιή είναι".

Δεν υπάρχουν σχόλια: