Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007

Και που κολλάει η ποίηση σε μια καπνισμένη κουβέντα?

Το blog έχει πάρει τον δρόμο του. Μιλάμε για καπνοσύριγγες. Αλλά για κάποιον λόγο που δεν μπορώ εύκολα να εξηγήσω, το ποίημα του Καββαδία μόνο παράταιρο δεν είναι. Και για όσους δεν έχουν πειστεί ακόμα, δοκιμάστε ένα από τα δύο:

Α) Τώρα που χειμωνιάζει, καθίστε ένα απογευματάκι πλάι στο τζάκι και διαβάστε το εν λόγω ποίημα από το "Μαραμπού".

Β) Εξασφαλίστε 5 ήσυχα μοναχικά λεπτά και ακούστε τη μελοποίηση του ποιήματος από τον Σπανό.

Ό,τι και να κάνετε από τα δύο, κάντε το καπνίζοντας ένα αγαπημένο χαρμάνι σε μία αγαπημένη καπνοσύριγγα.

Ακόμα διαφωνείτε?

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με τα 1000 μέτρα υψόμετρο, τζάκι, οικογένια και φίλους, προτιμώ όμως καλό μεζέ ψημένο στα κάρβουνα, σπιτικό κρασί, και στο τέλος το κάπνισμα μιας καλά γεμισμένης πίπας με δυνατό καπνό, λίγο συζήτηση και στη συνέχεια ένα καλό μεσημεριανό ή βραδινό ύπνο.

Ανώνυμος είπε...

Eίναι αλήθεια. Ό,τι δεν προτιμάμε, θέλουμε να εξαφανιστεί.