Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Επαναφορά

Στρώνω μια καινούρια πίπα. Επανήλθα. Το κρύωμα πέρασε (ή περνάει) και τα 12ωρα άρχισαν ξανά. Τι άλλαξε; Πολλά, αλλά διατηρώ κάποια σοβαρότητα. Αν το ορίσει κανείς ολίσθημα, καλώς. Ήταν δύσκολο να αντισταθεί κανείς και να μη γράψει τίποτα. Ακόμα αναρωτιέμαι αν η σιωπή αρμόζει στα μεγάλα, ελλείψει ουσιαστικής δυνατότητας.
Ας το ξεχάσουμε. Πάμε στα φουμαροκαπνοσυριγγιστικά. Τέτοια εποχή πέρυσι σταμάτησα να ασχολούμαι με το ελληνικό forum καπνιστών πίπας. Φέτος άρχισα ξανά. Έλαβαν χώρα αλλαγές και το forum δεν φιλοξενείται πλέον στην παλαιά του διεύθυνση. Η καινούρια του διεύθυνση φαίνεται στους συνδέσμους του παρόντος ιστολογίου. Δεν θέλω να προτρέχω, αλλά μου φαίνεται πως τούτη η αναγέννηση θα βγει σε καλό. Θα το δείξει κι ο καιρός. Εν τω μεταξύ, καλώ άπαντες τους καπνοσυριγγιστές να επισκευθούν τον εν λόγω χώρο. Η ιστοσελίδα φτιάχνεται σιγά-σιγά. Το forum είναι ενεργό.
Χαιρετώ τους φίλους του pipeclub.gr. Άντε, να βάλουμε όλοι ένα χεράκι να το στήσουμε όπως του πρέπει.
SIP

2 σχόλια:

vangelakas είπε...

Πράγματι!

Demetres είπε...

Τελικά πέρασε καιρός για να καταλήξουμε ξανά στο χαστούκι.

"Σκατά εδώ, σκατά εκεί, σκατά στα παραθύρια".

Ακόμα μία φορά εκτός του εν λόγω forum, με ατελείωτες και παντελώς ηλίθιες εκ των υστέρων ερμηνείες από τα πάντα πρόθυμα senior (τρομάρα μας όλων) members. Και για να μη σκουριάζουμε, διαβάζω που και που τις ανέμπνευστες κακιούλες (στο άκουσμά τους, μία αμοιβάδα θα χειροκροτούσε με τα ψευδοπόδια) που γράφονται με κάθε αφορμή.

Τέλος καλό όλα καλά (ή πάντων). Υπάρχει τουλάχιστον ένας χώρος καπνιστών πίπας για να μοιράζομαι την πετριά μου (http://ismokepipes.blogspot.com/2010/03/forum.html).

Δεν συνηθίζω να σβήνω αναρτήσεις στο πιπολόγιο και για αυτό γράφω το σχόλιο. Έτσι κι αλλιώς, σε αυτήν την παλιά ανάρτηση, μάλλον κανείς δεν θα το διαβάσει. Αλλά το έγραψα έτσι, "για την τάξη" όπως έλεγε ο Χορν.

Α, και να μην ξεχάσω να στείλω χαιρετισμούς στον χρήστη "administrators" (βρε ποιος να είναι...). Του εύχομαι να συνεχίσει την καλή δουλειά με τις φοβισμένες ανακοινωσούλες (μπας και ξεφύγει κανείς και πάει στους "άλλους"), τη ρητορική δημοτικού, την αγωνία για συσπείρωση και, φυσικά, τον απαραίτητο μονόλογο των φιρμανιών και των διαψεύσεων. Χαλάρωσε λίγο user, απλά την κάναμε και σου αδειάσαμε τη γωνιά. Άλλωστε, όπως πολύ καλά γνωρίζεις, είμαστε όλοι φίλοι.

Cheers,
D.