http://www.achaiki-amadeus.com/
Πήρα ένα τηλέφωνο, μίλησα με έναν πολύ ευγενικό άνθρωπο, ο οποίος με πληροφόρησε ότι δεν πουλάνε συνήθως λιανική απευθείας από το εργοστάσιο και καλύτερα να πεταχτώ σε ένα από τα καταστήματα με τα οποία συνεργάζονται στην Αθήνα. Σε 1-2 μέρες βγήκα παγανιά για αγορές. Αρχικά ζήτησα από τον καταστηματάρχη μια Amadeus με υγροπαγίδα. Είδα κάποιες όμορφες μεν, ακριβούτσικες δε πίπες. Τσεκάρετέ τις στο site της εταιρίας. Αφού σταμάτησα να χαζεύω τις Amadeus, ζήτησα να δω άλλες πίπες με υγροπαγίδα. Είχε, λοιπόν, δύο Fallion.
Αυτή είναι μια σχετικά κακή φωτογραφία της ημιγυριστής Fallion 
που αγόρασα. Μεταξύ των δύο, τελικά αγόρασα τη φτηνότερη, η οποία, όμως, μου άρεσε περισσότερο στην εμφάνιση. Έχει αρκετά όμορφα νερά και "μάτια" στο κάτω μέρος (προσπάθησα να τραβήξω καλή φωτό, αλλά πάλι φτωχό το αποτέλεσμα). Αργότερα κατάλαβα γιατί η άλλη πίπα ήταν ακριβότερη. Είχε πιο ανοιχτό χρώμα (άρα λιγότερα κρυμμένα στοκαρίσματα) και μεγαλύτερη χωρητικότητα μπωλ. Το θέμα είναι ότι αυτή που πήρα μου άρεσε και συνεχίζει να μου αρέσει. Απλά, είναι για πιο μικρά καπνίσματα. Πληροφοριακά, οι Fallion έχουν χαραγμένο πάνω στο shank "
HUMIC SYS" από τη μία πλευρά και το νούμερο του μοντέλου από την άλλη. Δεν μπορώ να βρω πολλές πληροφορίες για τη συγκεκριμένη εταιρία, αφού δεν έχει ιστοσελίδα. Το μόνο που ξέρω είναι ότι οι πίπες της γενικά κυκλοφορούν στα ελληνικά καταστήματα και είναι σχετικά φτηνές. Από κάποιες κουβέντες που είχα με καπνοπώλες, έμαθα ότι φτιάχνονται στην Ιταλία με ελληνικά ρείκια και η τελική επεξεργασία γίνεται εδώ (αλλά δεν ξέρω πόσο αξιόπιστη είναι η συγκεκριμένη πληροφορία). Η μικρή μου στρουμπουλή Fallion τα πάει καλά. Δε ζεσταίνεται, αφού έχει χοντρά τοιχώματα και καπνίζει αρκετά στεγνά. Αλλά εδώ χωρά λίγη συζήτηση. Έχει πολύ χοντρά τοιχώματα, υγροπαγίδα, πολύ μικρό μπωλ και το φίλτρο μετά από ένα κάπνισμα είναι άχρηστο και πάρα-πάρα πολύ υγρό. Αυτό σημαίνει ότι η μηχανική του μπωλ δεν
είναι και η καλύτερη ή ότι το ξύλο της δεν είχε ωριμάσει αρκετά πριν φτιαχτεί η πίπα. Φαίνεται ότι αυτό που τη σώζει από το να καπνίζει φρικτά είναι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά της και κυρίως η υγροπαγίδα. Οπότε, ενδεχομένως να μιλάμε για κακής ποιότητας ξύλο, με πολύ περιορισμένες δυνατότητες όσον αφορά στο κάπνισμα. Από μία άλλη οπτική, μπορούμε να μιλήσουμε για μια ιδιότυπη τελειότητα. Με βάση την πρώτη ύλη, η πίπα αξιοποιεί στο έπακρο τις δυνατότητές της. Όπως και να έχει, η μικρή μου Fallion καπνίζει καλά και την έχω σχεδόν πάντα μαζί μου όταν είμαι εκτός εστίας, σε περίπτωση που βρω ευκαιρία για ένα εικοσάλεπτο κάπνισμα.
Σαφώς πρώτο και καλύτερο είναι το straight poker του Alexander, όσον αφορά στις υγροστατικές μου πίπες (τώρα θα πεις, σιγά τη συλλογή απο υγροστατικές). Μετά την αγορά αυτή, ακολούθησαν 2 Amadeus. Το επόμενο post θα είναι αφιερωμένο σε αυτές. Τώρα γιατί αναφέρεται στην αρχή η Amadeus και ακολουθεί κείμενο για μια Fallion? Είπα να γράψω τα γεγονότα με χρονολογική σειρά.
που αγόρασα. Μεταξύ των δύο, τελικά αγόρασα τη φτηνότερη, η οποία, όμως, μου άρεσε περισσότερο στην εμφάνιση. Έχει αρκετά όμορφα νερά και "μάτια" στο κάτω μέρος (προσπάθησα να τραβήξω καλή φωτό, αλλά πάλι φτωχό το αποτέλεσμα). Αργότερα κατάλαβα γιατί η άλλη πίπα ήταν ακριβότερη. Είχε πιο ανοιχτό χρώμα (άρα λιγότερα κρυμμένα στοκαρίσματα) και μεγαλύτερη χωρητικότητα μπωλ. Το θέμα είναι ότι αυτή που πήρα μου άρεσε και συνεχίζει να μου αρέσει. Απλά, είναι για πιο μικρά καπνίσματα. Πληροφοριακά, οι Fallion έχουν χαραγμένο πάνω στο shank "
HUMIC SYS" από τη μία πλευρά και το νούμερο του μοντέλου από την άλλη. Δεν μπορώ να βρω πολλές πληροφορίες για τη συγκεκριμένη εταιρία, αφού δεν έχει ιστοσελίδα. Το μόνο που ξέρω είναι ότι οι πίπες της γενικά κυκλοφορούν στα ελληνικά καταστήματα και είναι σχετικά φτηνές. Από κάποιες κουβέντες που είχα με καπνοπώλες, έμαθα ότι φτιάχνονται στην Ιταλία με ελληνικά ρείκια και η τελική επεξεργασία γίνεται εδώ (αλλά δεν ξέρω πόσο αξιόπιστη είναι η συγκεκριμένη πληροφορία). Η μικρή μου στρουμπουλή Fallion τα πάει καλά. Δε ζεσταίνεται, αφού έχει χοντρά τοιχώματα και καπνίζει αρκετά στεγνά. Αλλά εδώ χωρά λίγη συζήτηση. Έχει πολύ χοντρά τοιχώματα, υγροπαγίδα, πολύ μικρό μπωλ και το φίλτρο μετά από ένα κάπνισμα είναι άχρηστο και πάρα-πάρα πολύ υγρό. Αυτό σημαίνει ότι η μηχανική του μπωλ δεν
είναι και η καλύτερη ή ότι το ξύλο της δεν είχε ωριμάσει αρκετά πριν φτιαχτεί η πίπα. Φαίνεται ότι αυτό που τη σώζει από το να καπνίζει φρικτά είναι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά της και κυρίως η υγροπαγίδα. Οπότε, ενδεχομένως να μιλάμε για κακής ποιότητας ξύλο, με πολύ περιορισμένες δυνατότητες όσον αφορά στο κάπνισμα. Από μία άλλη οπτική, μπορούμε να μιλήσουμε για μια ιδιότυπη τελειότητα. Με βάση την πρώτη ύλη, η πίπα αξιοποιεί στο έπακρο τις δυνατότητές της. Όπως και να έχει, η μικρή μου Fallion καπνίζει καλά και την έχω σχεδόν πάντα μαζί μου όταν είμαι εκτός εστίας, σε περίπτωση που βρω ευκαιρία για ένα εικοσάλεπτο κάπνισμα.Σαφώς πρώτο και καλύτερο είναι το straight poker του Alexander, όσον αφορά στις υγροστατικές μου πίπες (τώρα θα πεις, σιγά τη συλλογή απο υγροστατικές). Μετά την αγορά αυτή, ακολούθησαν 2 Amadeus. Το επόμενο post θα είναι αφιερωμένο σε αυτές. Τώρα γιατί αναφέρεται στην αρχή η Amadeus και ακολουθεί κείμενο για μια Fallion? Είπα να γράψω τα γεγονότα με χρονολογική σειρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου