Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

Αποτυπώματα στην άμμο

Για τις ατελείωτες ώρες και τα ξέχειλα τασάκια. Για τον ηρωικό καναπέ και την άκαρπη ψυχοθεραπεία. Για το κουτάλι στον πάτο της άδειας κατσαρόλας. Για την πρώτη μεταμεσονύκτια προβολή του Εξορκιστή. Για έναν ψύλλο και μια ψείρα. Για την κλασική ερώτηση: "ο άλλος που είναι;" από τους άσχετους και μη. Για το κρασί που παραψήθηκε. Για την κάκιστη ηχογράφηση της "επετείου". Για τις βασικές αρχές. Για την Άνδρο, το τελευταίο καταφύγιο του δραγόνου. Για τα τουλουμπόψαρα. Για το παριζάκι και το "φεύγω τελείως". Για τα οργισμένα αμφιθέατρα και τις πλούσιες σε λυκοπένιο ντομάτες. Για τη μουσική και την ποίηση. Για τον κώδικα. Για τον Τσεγενίδη που χάσαμε. Για το νόμισμα που αποφασίζει τις πρωινές εξορμήσεις. Για την κεραία που έμεινε μόνη λόγω βαρεμάρας. Για την προεδρική και τα βιβλία της γενικής χημείας. Για το αργό πετρέλαιο και τις βαρβαρότητες. Για τους ώμους που γουστάρουν τη χορεία. Για την ανάβαση προς το άπειρο. Για έναν τραυματιοφορέα που δεν κατανοεί την έννοια του άγχους. Για έναν καθ' όλα τετράγωνο τύπο που έχει καταπιεί μπαστούνι (η τσάντα στον ώμο optional). Για τη μεταλλαγμένη παντόφλα. Για τις επαναφορές στις κανονικές συνθήκες (ευγνώμων, ειδικά το πρωινό που δε θυμάσαι, αλλά εγώ θυμάμαι).
~~~~~~~~~~~~~~~
Fuck the rules. Besten, Malaken. Besten.

6 σχόλια:

Churchwarden είπε...

Για τις ατελείωτες ώρες και τα ξέχειλα τασάκια: είμαστε δεινοί καπνιστές (τουλάχιστον μέχρι να πεθάνουμε). Για τον ηρωικό καναπέ και την άκαρπη ψυχοθεραπεία: τί να κάνω, με παράτησε. Για το κουτάλι στον πάτο της άδειας κατσαρόλας: αν δεν κοινοποιήσεις στο σύμπαν ότι σου έφαγα τα μακαρόνια, θα σκάσεις. Για την πρώτη μεταμεσονύκτια προβολή του Εξορκιστή: όταν άρχισα να ομιλώ με μεταλλαγμένη φωνή, χέστηκες, παραδέξου το. Για έναν ψύλλο και μια ψείρα: είμαστε Βιολογάρες και ασχολούμαστε με τα ουσιώδη. Για την κλασική ερώτηση: "ο άλλος που είναι;" από τους άσχετους και μη: ακόμα με ρωτάνε... Για το κρασί που παραψήθηκε: ήμανε τύφλα, αλλά τραγουδούσα ολόκληρο (!) το Stairway to heaven (κι έτσι οι λοιποί απέφευγαν να βάλουν δάχτυλο). Για την κάκιστη ηχογράφηση της "επετείου": Είσαι σοβαρός; Ούτε το Fragouli να ήσουν κι εγώ ο Σεγκόβια (κι η Νανσουλίτσα κοινό). Για τις βασικές αρχές: Ιt's never ever ever "fuck you buddy". Για την Άνδρο, το τελευταίο καταφύγιο του δραγόνου: κατ' αρχάς, είναι του δραγώνου (μόλις ισοφάρισα στο trivial). Kατά τα άλλα, και δικό σου άμα γουστάρεις. Για τα τουλουμπόψαρα: αναμένω τη σχετική δημοσίευση, για τους αποκλειστικώς τουλουμποσιτιζόμενους ιχθύες. Για το παριζάκι και το "φεύγω τελείως": άλλη φορά, να με αφήνεις να το τρώω και να μη με πληγώνεις. Για τα οργισμένα αμφιθέατρα και τις πλούσιες σε λυκοπένιο ντομάτες: δώσαμε κι εμείς τους αγώνες μας. Για τη μουσική και την ποίηση: bottom line. Για τον κώδικα: ΙΕΡΟΣ. Για τον Τσεγενίδη που χάσαμε: η ωραιότερη ατάκα του πρώτου έτους. Για το νόμισμα που αποφασίζει τις πρωινές εξορμήσεις: Είμαστε δίκαιοι. Άλλο η τυρόπιττα, άλλο ο καπνός. Για την κεραία που έμεινε μόνη λόγω βαρεμάρας: και βλέπαμε χιόνια, γιατί κανείς δεν την κουνούσε. Για την προεδρική και τα βιβλία της γενικής χημείας: η προεδρική είναι εδώ. Τα βιβλία τα έκαψα. Για το αργό πετρέλαιο και τις βαρβαρότητες: πότε, επιτέλους, θα μάθεις τρόπους; Πότε θα φάει σκατά ο Κυριακόπουλος; Για τους ώμους που γουστάρουν τη χορεία: διαθέτομεν ευγενή συναισθήματα. Για την ανάβαση προς το άπειρο: Ουφ!Κλαψ!Σνιαρφ!Το κέρατό μου! Για έναν τραυματιοφορέα που δεν κατανοεί την έννοια του άγχους: Τω όντι. Για έναν καθ' όλα τετράγωνο τύπο που έχει καταπιεί μπαστούνι (η τσάντα στον ώμο optional): Τhat's me. I'd like to thank the Academy. Για τη μεταλλαγμένη παντόφλα: Είχε πάρει αέρα, γι' αυτό την έφαγα όλη και δεν χόρτασα. Για τις επαναφορές στις κανονικές συνθήκες (ευγνώμων, ειδικά το πρωινό που δε θυμάσαι, αλλά εγώ θυμάμαι): Διευκρίνησε. Όντως, δε θυμάμαι.
~~~~~~~~~~~~~~~
Mε συγκίνησες κωλόπαιδο. Πάω να φάω ένα σουβλάκι με τζατζίκι.

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ συγκινήθηκα. (Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;). Το λοιπόν,στην υγειά της φιλίας σας!Την καλησπέρα μου!

Demetres είπε...

Χαιρετώ, fuji. Στην υγειά της (ψήσε λίγο κρασάκι...)! Καλώς ήρθες κι απ'τα μέρη μας

Ανώνυμος είπε...

Καλώς σας βρήκα! Μέχρι να το ψήσω... smoke in peace , you friends!

Unknown είπε...

για τους χορούς και τις χορηγείες, τους πανσέδες των παραθύρων μας και τους σκεπτικιστές-αγάλματα, για τις πίπες του μαγκρίτ και της κυρίας Χ, για τους ώμους και τα ωμά φυστίκια.
ούτε που ξέρω πού σας ψάρεψα,
ωραίοι είστε,
καλημέρα σας!

Demetres είπε...

Καλημέρα και καλώς ήρθατε. Χαίρομαι που η ψαριά σας βγήκε σε καλό. Κι εγώ που νόμιζα πως για τους μη καπνίζοντες είμαστε το λιγότερο βαρετοί. Θα χαρούμε να σας ξαναδούμε, την επόμενη φορά φέρουσα μια καπνοσύριγγα. Ε, να κάνουμε και την προπαγάνδα μας... ;-)