Ένας μεγάλος μύθος είναι ότι το φουμαροκαπνοσυριγγιστικό σπορ είναι ακριβό. Λάθος. Tο σπορ είναι όσο ακριβό θέλει ο εκάστοτε καπνιστής να το κάνει. Ας συγκρίνουμε έναν μέσο καπνιστή τσιγάρων με έναν μέσο καπνιστή πίπας. Έστω ότι ο καπνιστής τσιγάρου ξοδεύει 3 ευρώ την ημέρα για τσιγάρα. Έστω ότι ξοδεύει και 3 ευρώ τον μήνα για αναπτήρες. Έχουμε, λοιπόν, 1095 ευρώ τον χρόνο για τσιγάρα και 36 ευρώ τον χρόνο για αναπτήρες. Σύνολο: 1131 ευρώ. Πάμε τώρα στον καπνιστή πίπας. Έστω ότι καπνίζει 3 μπωλ την ημέρα κατά μέσο όρο. Αυτό σημαίνει ότι καταναλώνει περίπου 150g καπνού κάθε 15 μέρες. Μιλάμε για ~20 ευρώ/15ήμερο, οπότε 40 ευρώ τον μήνα όσον αφορά στο κόστος του καπνού. Βάλε και 3 κουτάκια σπίρτα την εβδομάδα (30 λεπτά). Πάμε στα 41,20. Μαζί με τα καθαριστικά μάκτρα (~200/μήνα) και τα φίλτρα (~100/μήνα), έχουμε συνολικό κόστος αναλώσιμων ~53 ευρώ ανά μήνα. Φτάσαμε αισίως στα 636 ευρώ/χρόνο. Πάμε τώρα στα έξοδα του hardware. Ένα τσέχικο εργαλειάκι (1,5 ευρώ) και ένα seven day set από αξιοπρεπείς πίπες (~400 ευρώ). Βάλε και ένα δερμάτινο 3-pipe combo pouch (~50 ευρώ). Συνολικό κόστος: 1087,5 ευρώ. Σε ετήσια βάση, το κάπνισμα της πίπας είναι φτηνότερο. Κάποιος μπορεί κάλλιστα να υποστηρίξει, βέβαια, ότι ο καπνιστής πίπας δεν αγοράζει μόνο τρεις κονσέρβες καπνού ανά 15ήμερο. Καμμια σημασία δεν έχει αυτό. Από τη στιγμή η κατανάλωση είναι σταθερή, το κόστος μακροπρόθεσμα θα είναι επίσης σταθερό. Ένα άλλο αντεπιχείρημα είναι ότι ο καπνιστής πίπας συνήθως αγοράζει και διάφορα άλλα καπνοσυριγγοτσουμπλέκια (βάσεις, βάζα καπνού, περίτεχνα tampers κλπ). Η απάντηση εδώ είναι ότι και ο καπνιστής τσιγάρου μπορεί να αγοράσει μια χρυσή ταμπακιέρα, αλλά αυτή δεν είναι αναγκαία για να καπνίσει. Ούτε τα ρέστα καπνοσυριγγοτσουμπλέκια είναι απαραίτητα για να καπνίσεις την πίπα σου. Και επανερχόμεθα στην αρχική διαπίστωση. Ο καπνιστής ορίζει πόσα ακριβώς θα διαθέσει για το σπορ. Κατά τα άλλα, η βάση είναι στο ίδιο περίπου κόστος με το κάπνισμα του τσιγάρου. Και με πλεονέκτημα υπέρ της καπνοσύριγγας. Διότι, 1ον οι καπνοσύριγγες διαρκούν (δεν έχω υπόψη μου την ύπαρξη συλλεκτών αποτσίγαρων) και 2ον, από τη στιγμή που ο φουμαροκαπνοσυριγγιστής αρκεστεί στο κάπνισμα και δεν σκοπεύσει στη δημιουργία συλλογής, τον δεύτερο χρόνο θα πληρώσει πολύ λιγότερα από τον τσιγαρόπληκτο. Οι 2 προαναφερθέντες παράγοντες είναι οικονομικού χαρακτήρα. Υπάρχουν σαφώς και άλλου τύπου πλεονεκτήματα, τα οποία καταδεικνύουν την υπεροχή της καπνοσύριγγας έναντι του σιγαρέττου. Αυτά αφορούν στην τελετουργική απόλαυση του καπνίσματος της πίπας.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Συμπέρασμα: είναι όντως δυνατόν να σου φύγει μια περιουσία για καπνούς, πίπες και τα συναφή. Αλλά αν θέλεις απλά να καπνίσεις, χωρίς να κάνεις εκπτώσεις στην απόλαυση, θα πληρώσεις τα ίδια (και ενδεχομένως λιγότερα μακροπρόθεσμα) με τον τύπο στη στάση που νευρικά ανάβει ένα εμπεριέχον αμφιβόλου ποιότητας θρυμματισμένο καπνό ρολό ποτισμένο με πλείστους μεταλλαξιγόνους παράγοντες.
2 σχόλια:
Αντίστοιχη μελέτη έχω κάνει και εγώ. Κατέληξα σε λίγο διαφορετικά νούμερα, με μεγαλύτερο όφελος στην πλευρά της πίπας. Υπολόγισα για την περίπτωσή μου 2 πακέτα τσιγάρα την ημέρα.
Μέχρι στιγμής πάει καλά, έχω πέσει στο 1 πακέτο (ηδη κέρδος) και ελπίζω βάσιμα σε βελτίωση.
Το τσιγάρο που μου λείπει πιο πολύ είναι το πρωινό με τον καφέ. Μια καλή λύση είναι ένα μικρό καλαμπόκι και ελαφρύς καπνός. Σχεδόν κάθε πρωί γεμίζω το pony express μου. Κατεβάζω 2-3 τζούρες και είμαι ok με την έλλειψη νικοτίνης. Εναλλακτικά, μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα ρείκι με μικρό μπωλ. Αυτήν την περίοδο έχω καταφέρει να είμαι στο 1 πακετάκι καπνό (25g-στριφτά) κάθε 2 εβδομάδες. Παλιά το κάπνιζα σε 1-2 μέρες. Με το καιρό, όσο περισσότερο φουμάρεις πίπα, το τσιγάρο καθίσταται λιγότερο ελκυστικό.
Δημοσίευση σχολίου