Τρίτη 24 Ιουνίου 2008

Ο σοβαρός Ιρλανδός

Δεν είχα στην κατοχή μου ούτε μία Peterson. Δεν είναι δυνατόν να είσαι καπνιστής πίπας και να μην έχεις δοκιμάσει έστω και μια φορά τη φημισμένη ιρλανδέζικη καπνοσύριγγα. Μάλλον είναι δυνατόν, αλλά είναι κρίμα κατά τη γνώμη μου. Οι Peterson, μαζί με τις Savinelli και τις Stanwell είναι το τρίπτυχο των εξαιρετικών mid range (αν και οι τρεις εταιρίες παράγουν κομμάτια που εντάσσονται στις high end). Petes, Savs, & Stannies. Κατείχα κομμάτια από τις άλλες δύο φίρμες. Είχε έρθει ο καιρός για την τρίτη γωνία που θα συμπλήρωνε τις 180 μοίρες. Ένα άλλο θέλγητρο ήταν το p-lip. Είχα ακούσει πολλά καλά και κακά για την πατέντα της Peterson. Κατηφόρησα προς κέντρο λοιπόν. Κάτι με έχει πιάσει τους τελευταίους μήνες με τα straight billiards. Ασκούν μία ακατανόητη γοητεία πάνω μου.



Peterson Aran 106. Με ένα πολύ όμορφο δαχτυλίδι να δένει το επιστόμιο με το shank.


Η μανία που προανέφερα, αφορά κυρίως σε straight billiards με σχετικά παχειά τοιχώματα.

Η πρώτη μου Peterson δε θα μπορούσε παρά να έχει p-lip στο επιστόμιο. Πατενταρισμένο από καιρό, υποτίθεται ότι στέλνει τον καπνό στον ουρανίσκο, συμβάλλοντας στην αποφυγή του δαγκώματος.


Βέβαια, παρά τις προφυλάξεις, αν προκαλέσεις έναν επιθετικό καπνό, κανένα φίμωτρο δεν θα σε σώσει. Το p-lip μου αρέσει. Όπως και το fishtail. Είναι θέμα ποικιλίας.

Αλλά το εκπληκτικότερο που έχει να επιδείξει η καπνοσύριγγά μου είναι τα μάτια της. Το χρώμα της σειράς Aran μου αρέσει ιδιαιτέρως. Η αντίθεση που έχει επιτευχθεί εδώ είναι βάλσαμο για τον αμφιβληστροειδή μου.



Χρειάστηκε δουλειά μιας ολόκληρης νύχτας για να βγάλω τη μπογιά από το εσωτερικό του μπωλ και του shank. Χρειάστηκαν επίσης αρκετά καπνίσματα, μέχρι να τη στρώσω ελλείψει βοηθητικής επίστρωσης. Αλλά άξιζε τον κόπο. Πάντα με φιλτράκι balsa, ο Ιρλανδός τούτος φλερτάρει προς το παρόν με αρκετούς αγαπημένους καπνούς. Αναρωτιέμαι αν τελικά θα κατασταλλάξει κάπου.


2 σχόλια:

bluesb είπε...

Καλοκάπνιστη!
Φαίνεται πολύ όμορφη είμαι σίγουρος πως είναι ακόμη πιο όμορφη.
Είχα πριν χρόνια μια Pete...δώρο ήταν...μου 'βγαλε το λάδι να τη στρώσω λόγω του βερνικιού.
κατέληξε κάπου σκοτεινά...τότε δε γνώριζα πως να βγάλω το βερνίκι...
αναμφίβολα η ιστορία και μόνο της φάμπρικας αυτής συγκινεί.
Λένε οτι κάθε Ιρλανδός έχει τουλάχιστον μια Pete κληρονομιά από κάποιο παππού...

Ερώτηση: ΤΟ Plip, δουλεύει? Εννοώ πώς σου φάνηκε στη γεύση? Προσωπικά με ενοχλεί οπτικά (αισθητικά) κάθε τέτοιο επιστόμιο. Η δική μου είχε κανονικό. Έχει διαφορά στο κάπνισμα? Αν μπορείς φυσικά να το εξηγήσεις γιατί καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο.

Καλοκάπνιστη και πάλι εύχομαι. Κάτι τέτοιες πίπες είναι τόσο κλασσικές και τόσο όμορφες...

Demetres είπε...

Thanx, bluesb. Το p-lip δουλεύει, αλλά δεν είναι ανώτερο των εναλλακτικών για τα δικά μου γούστα. Ούτε κατώτερο. Απλά διαφορετικό. Σου συνιστώ ένα, τουλάχιστον για δοκιμή. Δεν μπορώ να σου περιγράψω διαφορές στη γεύση. Φαντάσου τον καπνό να πηγαίνει στον ουρανίσκο απευθείας. Προσπάθησε να στοχεύσεις ένα fishtail επιστόμιο στον ουρανίσκο σου καθώς καπνίζεις. Θα πάρεις μια γεύση. Κατά τα άλλα, μια δοκιμή θα είναι αρκετή. Αν έχεις ήδη pete, κάνε απλά μια παραγγελία επιστομίου.

Είναι όντως όμορφες οι άτιμες.